Wat een heerlijke avond heb ik gehad alleen wist ik niet dat hij voor zo een prijs zou gelden. Ik werd wakker met niet eens een hele heftige kater maar ik had vooral veel last van mijn keel. Het was niet goed merkte ik direct op dus even rustig aan doen de komende dagen, zei ik tegen mijzelf. Ik moest veel hoesten en het deed goed zeer. Hoe kan het toch zo zijn dat ik mijn hele tijd hier in Vietnam al een zwakke keel heb en dat wanneer ik dan een avondje wat plezier wil maken, ik het de dag erna altijd moet afzien? Eigenlijk was het antwoord vrij voor de hand liggend en het verklaarde voor mij veel. Ik rijd om de dag drie tot vier uur tussen de grote vrachtwagens met dikke zwarte smog. Zand en meuk komt op deze wegen omhoog en ik adem alles doodleuk in. Het is natuurlijk niet voor niets dat de locals allemaal met mondkapjes op rijden. Het is hier daarnaast ook nog een stuk slechter gesteld met de luchtkwaliteit en al helemaal wanneer je dus met je scooter tussen dit vervuilende verkeer in rijdt. Ik had echter niet verwacht dat dit mijn gezondheid in één maand tijd zo kon beïnvloeden, dit had ik dus fout.😢Ik koos ervoor om vandaag rust te nemen en ik verlengde dan ook mijn verblijf met één nacht. Na een goed ontbijt ging ik terug naar bed en met Netflix en veel water heb ik hier de rest van de dag doorgebracht.
De volgende ochtend werd ik wakker met nog een slechtere keel en ook nog eens flink hoofdpijn. Ik had natuurlijk gehoopt dat het beter zou gaan maar niets was minder waar, toch wilde ik hier niet langer blijven. Mijn reis gaan tenslotte gewoon door. Met veel moeite kreeg ik mijzelf klaar om door te rijden naar de volgende bestemming; Ninh Binh.
Ik nam tijdens het rijden veel stops om water te kopen en aan het begin van de rit kocht ik dus toch maar zo een mondkapje. Het verschil met dit mondkapje viel direct op en ik verklaarde mijzelf goed stom dat ik dit niet eerder had gedaan. Ik ademende beduidend meer prettige lucht in en toen ik na twee uur rijden met mondkapje het ding voor het proberen eens af deed schrok ik van het verschil.😷
Eenmaal in het stadje reed ik eerst naar een apotheek. Ik legde uit met gebaren waar ik last van had waarna ik de verkregen medicatie via Google opzocht om tot de juiste te komen. Uiteindelijk kwam ik aan bij het hostel. Ik plande voor drie nachten ziek zijn. Ik had gezien dat er om de hoek van de straat een fruitmarkt gaande was dus hier kocht ik direct een zak vol met fruit. Eenmaal geheel voorzien nam ik een douche en probeerde ik wat te slapen.
Laten we het hier even simpel en kort houden; de volgende drie dagen waren kut. Ik kon niet slapen vanwege dat ik vol zat met slijm, ik had een voorhoofdsholteontsteking, koppijn, koorts en een keelontsteking. In de nacht liep ik rondjes door de kamer omdat ik niet kon slapen. Ik was gewoon goed ziek. Ik heb tijdens deze dagen al de The Godfather delen van Mario Puzi gekeken en dat is natuurlijk altijd fantastisch ongeacht je gezondheid. Ik voelde mij gedurende deze dagen totaal niet eenzaam, was niet zielig en ik kon zelf lachen om mijn situatie. Medelijden was echt niet nodig. Een mens is wel eens ziek, een gelukkig mens wordt weer beter. Dit werd ik! Ik ging slapen want het is al laat en morgen is het de 29ste dus we moeten door want ik hoop echt dat ik mijn planning ongeschonden kan laten! Welterusten😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen