De ochtenden in Koh Tao begonnen wat weg te hebben van die in Chiang Mai. Heerlijk rustig wakker worden met een bak koffie. Bram sliep altijd nog dus ik deed zachtjes maar ik vond het super chill om zo relaxt wakker te worden. 5 minuten voor vertrek richting de duikschool maakte ik altijd Bram wakker. Hij stond op poetste zijn tanden en zombiede dan mee richting de duikschool.🤣🧟‍♂️
Aangezien we de vaardigheden onder water reeds hadden aangetoond hoefde we deze vandaag niet meer te behandelen. Dit betekende dat we voor een divesite naar keuze konden gaan en natuurlijk kozen we voor een prachtige onderwaterwereld met veel leven. We mochten vandaag ook onze GoPro meenemen voor foto’s en filmpjes en we hoopte natuurlijk dat we eindelijk de fameuze whaleshark zouden spotten. De Golf Van Thailand staat namelijk bekend om haar whalesharks en deze grootste vis ter wereld is dan wel zeer lastig te vinden, hier heb je de grootste kans.
De vinnen, masker, duikpak en CBS in de tas en gaan met de banaan.🍌 We klommen aan boor en zette direct de duikuitrusting in elkaar. Dat vlotte leerlingen lekker opschieten is te merken want waar we de eerste dag nog aan het aankloten waren zo zijn we op dag drie al aardig bekend met de uitrusting. Beneden op het deck stond nu alles klaar voor gebruik dus we gingen naar boven en bespraken de divesite. John legde ons uit wat ons in deze levendige divesite te wachten stond en welke dieren we konden tegenkomen. We bespraken de prachtige dieren maar ook waarvoor we moesten oppassen. Duiken is eigenlijk nergens gevaarlijk als je weet hoe om te gaan met de wat agressievere dieren. We moesten oppassen voor de triggerfish werd ons verteld want deze is agressief en valt snel aan. De Golf Van Thailand is het leefgebied van de Titan-Triggerfish en de naam verraad dat deze vis een vin triggert als hij in aanvalmodus overgaat. Dit doet hij echter enkel wanneer je de vis bovenlangs passeert dus probeer er langs de zijkant aan voorbij te zwemmen want de vis heeft flinke tanden en geeft niet snel op.😜 John legde verder de afstanden, dieptes en andere belangrijk kenmerken van de divesite uit. We klommen naar beneden en maakte ons gereed voor de buddycheck.
Vest, loodgordel, sluitingen, lucht, overige en we wisten dat onze buddy overal aan had gedacht. We mochten zelf kiezen welke manier van te water gaan we wilde gebruiken en na wat creatieve vertoningen signaleerde we de afdaling. Al klarend gingen we het diepe in en kwamen we weer in een wereld terecht die zo dichtbij is maar zo ver van de onze aanvoelt. Duiken gaat eigenlijk maar om twee dingen. Kijken en verwonderen. Je zweeft door het water waar je niets anders hoort dan je ademhaling en je gaat op in de prachtige omgeving. Iedere duik is weer anders en hierdoor zal deze sport nooit gaan vervelen. De mooiste indrukken passeren je en het lijkt alsof er hier kleuren zijn die je nooit eerder hebt gezien. Deze kleuren zie je terug in koraal zo groot als vrachtwagens met verschillend leven erin en in vissen die dan wel individueel als in samenwerkend verband hun leven leiden. Je ziet hele scholen vissen reageren op de omgeving als één groot samenwerkend orkest en ondanks dat het er zoveel zijn raakt er geen een de ander aan. Ik probeerde er doorheen te zwemmen en ze overkoepelde mijn aanwezigheid als een waarlijke kunst. Op iedere beweging werd ordelijk geanticipeerd alsof er jaren op geoefend was.
Voor je het door hebt ben je al 40 minuten aan het duiken en het was tijd om terug te gaan. We gingen aan boord en waren weer door het dollen heen. We waren allen enthousiast over de pracht die we hebben gezien en ik ben ervan overtuigd dat dit nooit gaat vervelen. Ik merk het aan de duikinstructeurs die eenmaal op het droge nog steeds met energie over hun duik praten. We aten en dronken aan boord terwijl de relaxte muziek de achtergrond aanklede. Toen de duikcomputer van John aangaf dat de tweede duik gemaakt kon worden merkte ik dat hij geëmotioneerd was. Dit zou voor John de laatste duik in Koh Tao voor een lange tijd
Zijn. John gaat terug naar Oss en hij gaf aan dat hij het mooi vond om de laatste duik met deze groep te mogen maken. We hijste ons in de uitrust en gingen het water weer. We lieten ons wederom letterlijk onderdompelen in de wonderlijke onderwaterwereld.🐳
De boot maakte koers naar het eiland en ik liet de theorie nog even door mijn hoofd rondgaan. Ik moest zo mijn tentamen gaan maken en het zal toch niet zo zijn dat ik laag ga scoren.😕 Nikita had het ook gehaald, vertelde ze dus het moest echt wel goedkomen..🤭🤫 We namen plaats in het lokaal en kregen een examenformulier. We hadden 75 vragen die in vier onderwerpen onderverdeeld waren. Ik nam mijn pen en ging ervoor.✍️🧠
Een 8,9 kreeg ik als pluim op mijn werk en ik was echt super blij! Zo zie je maar weer dat wanneer een onderwerp je interesse heeft een goed resultaat meestal volgt. Mijn blijdschap was trouwens niet enkel omdat ik geslaagd was maar vooral omdat we als groep geslaagd waren. Het was tijd voor bier, zeiden we maar eerst onze inschrijving voor de gevorderde cursus zeker stellen. De biertjes smaakte naar meer maar zo ook het duiken. We gingen dus toch maar niet te laat naar bed want we wilde dieper, langer en natter kunnen duiken.....🤪👌🏻
Echt wat maak ik toch een prachtige reis met waanzinnige indrukken! Ik vraag me geregeld af tot hoe ver je nieuwe dingen kan blijven ontdekken of is een mensenleven daar te kort voor? Ik hoop het. Welterusten😘

Geschreven door Jantjemadesreisverhalen