29 mei Dag 13 Stormachtig afscheid van de meren.
Het lago Maggiore is een paar graden warmer dan het Comomeer, of het moet komen doordat ik de douche niet warm kan krijgen en alleen kan kiezen tussen ijskoud of niet. Als je er onderuit komt voel je wel dat er bloed door je aderen stroomt. Het regent nog steeds, de storm van gisterenavond heeft een verdrietig staartje. Er is op het Lago Maggiore een feestboot met twintig mensen gekapseisd. Vier mensen hebben het niet overleefd. Er was een wervelwind die het vonnis heeft voltrokken. Om half acht pm hoorden we helicopters vlak boven de camping die kant op gaan. Vanmorgen heel vroeg werd er al door Janneke gecheckt of ik nog leefde. Tutto a posto! En ik was niet uitgenodigd. Maar zo’n bericht op de NOS app laat je wel even schrikken, dat snap ik best. Campercontact geeft een betaalde parkeerplaats in buitenwijk van Turijn aan, waar ik vandaag wil gaan kijken. Steriele bedoening, grind, asfalt en kleine boompjes (pas maar op!), twee medecamperaars staan ook geparkeerd. Het is wel handig dicht bij een bushalte. Ik trek een ticket, 3 euro per uur en 18 voor 24 uur. Dan nemen we bus 8 naar het centrum maar waar ik er precies uit moet is mij niet duidelijk. Als de straten drukker worden stappen we uit en lopen de rest. In het centrum lijkt het wel of je in Parijs bent. Statige zandsteenkleurige panden van vijf verdiepingen en werkelijk elk raampje heeft een balkon en daar hangen bloemen aan of wasgoed, of allebei. Of de bewoners daar fijn wonen betwijfel ik. Hoe zuidelijke je komt, hoe meer armoede lijkt het wel. Ook veel donkergekleurde mannen en vrouwen in lange gewaden, die de smalle zijstraatjes bevolken. In het centrum staat een station stoer over de hele en zitten of staan een aantal oeroude corifeën op hun stenen sokkel. Het oude centrum ligt achter een dubbele poort en op een terrasje nuttig ik daar koffie en een croissantje vieto (leeg van binnen). Daarna gaan we met de bus terug. Turijn is een oude dame en ik ook, dus goed dat we elkaar hebben gezien. Klaar mee nu.
Terug bij de camper is het geen fijn idee om daar de nacht door te brengen. We rijden naar de uitrijpoort en een camper voor ons rijdt er net doorheen. Dan zijn wij aan de beurt, maar de slagboom blijft open. Ik wacht en wacht… en dan geeft ik gas. Er staat: ‘buon viaggio e arrivederci!’ Later zie ik op mijn ticket dat ik ergens anders had moeten afrekenen en dán door de poort. Lezen C! CC vindt een plekje voor de nacht, 50 km verderop, verstopt in de natuur waar tot overmaat van feest verschillende volwassen wandelingen vertrekken. Dat kunnen we morgen mooi doen, Bob. Om kwart over zes komen we daar aanrijden. Werkelijk prachtig, er staat nog een NL camper dus we staan niet alleen. Morgen weer eens wandelen en dan naar Anouk en Martijn die in de tot B&B verbouwde wijnboerderij van haar ouders logeren en mij verwachten. Leuk! Aanstaand bruidspaar, dat ook nog. Top!
Doei!
Bobbie en C
https://casa-monteverdi.it als je een kijkje wilt nemen waar ik heenga morgen, clicca la link!

Geschreven door JoselooptGR5vanMaastrichtnaarNice