Mijn multi sterrenhotel heeft een omfietsontbijt met voor die wandelmevrouw een plekje net om de hoek van het ontbijtzaaltje. Alle begrip! Dat gaf mij de mogelijkheid om een paar lekkere dingen weg te moffelen. Lunch is ready! Ik zit hier ver van de GR5 route, dus ik moet wat verzinnen. Ik ga de auto halen, dat moet toch een keer. Ik wil met de bus naar Fraiport terug, maar die gaat eerst via Luik. Het treinstation ligt in het dorp verderop. Ook geen busverbinding, dus loop ik die zes kilometertjes lekker langs het water. Bij het station in Aywaille koop ik een kaartje. Mooie nieuwe trein waar we moeten opstaan voor een filmploeg. Drie wagons verder gaan we weer zitten en de dame voor ons steekt een grote tandenpoetskluif (zonder zelfs maar oogcontact te maken) tussen de stoelen door naar achter. Toeval ook voor Bobbie dit keer. Overstappen in Angleur en op perron 1 komt dan de trein naar Fraipont. We zitten op het bankje, de klok is stuk, en we wachten en wachten. De boemel heeft vertraging. Dan zitten we er eindelijk in en het lijkt alsof we op de kermis een oude 1800 treinattractie zijn bestegen. Start, bonk, piep, schok schok hobbel hobbel. Bobbie vindt de vorige trein prettiger (de kluif niet meegerekend). In Fraipont op zoek naar de auto. Waar ook alweer? Alle parkeerterreinen later, daar staat ie! We rijden naar Spa en naar het gereserveerde hotel midden in de bossen. Rond half drie zijn we er. Prima kamer! Grappig dat, waar we ook zijn, na een keer hotel uit en in weet Bobbie precies waar de kamer zich bevindt. Trap op, rechts, links, ja hier! Dat is heel fijn voor het vrouwtje die haar netjes achterna loopt.
We settelen ons en dan gaan we Spa bekijken, zodat we morgen direct naar Stavelot kunnen stappen. Leuke stad als je geen hond bij je hebt, maar ook een stuk goedkoper, denk ik dan maar. Casino en Spa speelpaleis zien we alleen van buitenaf. Kopje koffie op een terrasje, prachtig weer opnieuw. Dan terug naar het boshotel, lekker eten en uitpuzzelen hoe we het morgen gaan vormgeven.Ik vrees dat kamperen te koud wordt, s nachts. Zit hierbinnen al met een dekentje om. Dus morgen naar Stavelot lopen, zo’n zestien kilometer. Ik laat de auto hier staan en probeer die op te halen via treinen van Stavelot naar Spa terug en dan lopend terug hier naar het boshotel. En dan zijn we bijna in Luxemburg waar de bussen gratis zijn en op tijd rijden… daar kunnen de Walen vous tegen zeggen.

Liefs,
Jose en Bobbie
ps mijn accenten weken niet mee…

Geschreven door JoselooptGR5vanMaastrichtnaarNice