Gisteren eind van de middag appte Annemarie waar of ik zat. Onze hotels lagen 850 meter uit elkaar. We hebben samen gegeten. Ze had wat last van haar knie, we waren beide stijf. Ik wilde graag vroeg vertrekken de volgende ochtend, zij wat later. Oké, zien we elkaar misschien wel weer in Sansepolcro.
Wekker op kwart over zes, spullen ingepakt, betaald en ontbeten, om tien voor half acht liep ik. ‘s Morgens tas extra zwaar, alle proviand en volle flessen water.
Even wennen en dan gaat t wel.
Stadje uitgelopen, stukje langs de Tiber, komt me een man achterop die me voorbij loopt, maar op elke splitsing staat hij stil en wacht op mij. Mijn beschrijving is heel gedetailleerd, hij loopt met me mee, haalt me in en even later staat hij er weer. Naar rechts? Neehee, door het hek, oké, weer is hij weg, hij heeft niets bij zich, niet handig. Hij zegt ook steeds dat ik fout loop, dus ik zeg Sansepolcro. Hij loopt ander trail, nou doei! Achter me zie ik hem weer iemand aanklampen, dat wordt een lange dag voor hem! Het pad daalt, maar lastig is het wel, stenen liggen vaak los.Om tien voor half negen is de eerste berg van de drie achter me. Ik heb 3.8 km gelopen, best snel.
Nou staat die Italiaan er weer! Ik loop gewoon door hoor. Tien voor negen banaantje, moespapprut, zat onderin mijn tas, gewoon opeten c. Negen uur weer door. Kwam een pelgrim langs en die leek sprekend op george clooney, buongiorno!!
Hij lachte zijn tanden bloot, ciao! Doei!
Met de wind van voren en de donkere wolken achter me, loop ik lekker in ‘t zonnetje. Geen regen hoor, vandaag.
Kwart voor tien, 7 km gelopen, zit weer een steentje in mijn schoen, zat zelfs in mijn sok, hoe kan dat? Ik nader de top van berg 2, de hoogste. Om half elf ben ik boven, croissantje met water, voeten beetje omhoog, zit bij villa, men kijkt uit over het dal, hoe kan dat toch, zeker vriendje van Berlusconi. En ja hoor, daar komt een Porsche naar beneden en de trotse eigenaar zet een vuilniszak aan de straat. en dan geeft hij nog even flink gas, vlak voor mijn snufferd. Om tien over elf loop ik over breed grindpad richting stuwmeer. Heb er aardig de sokken in en schiet lekker op. Over 450 meter begint alweer berg drie. Half twaalf en 11,4 km, maar nu gaat het weer steil omhoog. Ga zo even zitten, wat eten en dan die laatste berg op. En daarna omlaag, een pad, nou, pad, meer een geultje waar een geit liever omheen loopt, langs lantaarnpalen, verschrikkelijk om te dalen, plek voor één schoen. En dat 2.5 km lang, tja, die palen waren er niet toen Franciscus hier liep.
Drie bergen geslecht, het is 1 uur en ik moet nu verder over de weg naar Sansepolcro. Er zijn twee routes, door de bush, vietato en pericoloso staat er, nou ik ga maar over de weg dan, nog zo’n 12km, schat ik. Ik loop de eerste vijf, beetje eng, er is geen voetpad en die Italianen scheuren kort door de bocht (waar ik dus loop). ik hou mijn hart vast. Kijk ik even, na vijf km, of ik goed zit, stopt er een auto. Waar moet je heen? Stukje in die richting, graag. Is Roemeense Jolanda, die al 15 jaar in Italië woont. Zet me af in Anghiari, km of 7 voor SP. Zoef zoef...joehoe! Maar dan sta ik weer op die gevaarlijk drukke weg en ik loop naar een bushalte, kwartiertje wachten en ja hoor, c zit in de bus en stapt uit bij het historisch centrum. Hallo, Dolce Rosa, waar is mijn kamer en de warme douche? Morgen leuke dag, stikt hier van de musea, kerkjes en paleizen. En het was de hele dag droog!

pace e bene

...en liefs, José

Geschreven door JoselooptGR5vanMaastrichtnaarNice