Dag 3 op 18 mei (hemelvaart) 2023

Eigenlijk willen we helemaal niet weg, maar we konden maar één nachtje blijven. Dus rond elf uur trekken we letterlijk de stekker eruit, legen de plee en gooien de vuilnis in de container. Het is een prachtig zonnige dag en omdat we de tolwegen mijden (ik heb geen vignet) gaan we lekker door de dorpjes. Het schiet niet op, maar er is zoveel te zien. We schakelen van 80 naar 40 naar 60 en weer 30. Het zijn de wintersportdorpjes zoals St. Anton, alsof je door een ansichtkaart rijdt. Alles is dicht ter ere van hemelvaart. Ene Jezus v. N. die geen vriendinnetje had met als gevolg dat nu alle pastoors en kapelaans dat ook niet mogen. Tot welke nare gevolgen dát heeft geleid weten we inmiddels. Maar goed, mijn plan is nu om te beginnen bij het Lago Maggiore, via Milaan als dat mogelijk is. Beide liggen veel westelijker en als ik niet ga kijken kan ik het ook niet weten, toch? Misschien wat veel foto’s van Bobbie, maar zij kan zelf niet fotograferen en ik ben niet van de selfies, da’s me te dichtbij. We stoppen om twaalf uur op een grote parkeerplaats en het blijkt een golfbaan te zijn, Bludenz-Braz voor de liefhebbers. Leuk! We lopen helemaal om de baan heen, hier en daar moeten we bukken voor afzwaaiers, maar het is een mooie wandeling langs jonge belkoeien (kleine vlaaien), witte bergtoppen, krekels en bermbloemen. Via een ijzeren wildhek lopen we nog een bos door en komen uit bij hole 10. Kopje muntthee gedronken op het terras (4,80 bitte) en om half twee weer door. Dan gaat het omhoog, haarspeldbocht na bloody haarspeldbocht. Ik rijd achter een bus en een hele rits auto’s volgt ons (scheisse, scheisse) met hun strakke bekkies gericht op de doorgetrokken witte streep. We kruipen omhoog en de camper kreunt wel wat, maar blijft dieselen. Goed zo, jongen! Op de top stop ik voor een paar foto’s, het is half drie en vanaf hier gaat het lekker omlaag. Een uurtje later zie ik een bordje Camping. Het stadje heet Prutz en dat is natuurlijk dé plek voor mij om te stoppen. Daarbij zijn campings hier niet voor het oprapen, dus… In de receptie hangt een brief met lege plekjes. Je kunt daar je naam invullen bij de plaats van je keuze en gewoon gaan staan. Het wemelt hier van de fietsers met volle bepakking en, heel gek, allemaal Nederlanders. Overal tentjes en gedoe met haringen die niet in de grond willen. Er staat ook iemand een voortent op te zetten, daar hebben wij nog nachtmerries van! Mijn campertje en ik leven in een andere wereld. Wat een luxe!
Tot morgen!
Bobbie en C

Geschreven door JoselooptGR5vanMaastrichtnaarNice