Dag 62, zondag 30 juni. Charleville Mézières - Dinant, 115 km.

De route:
Charleville Mézières - Nouzonville - Bogny sur Meuse - Monthermé - Laifour - Revin - Fumay - Montigny sur Meuse - Vireux Molhain - Aubrives - Chooz - Givet - België - Heer - Blaimont - Hastière Lavaux - Waulsort - Dinant.

De hele route is geasfalteerd. Tot aan Givet uitstekend gemarkeerd, daarna voie verte, maar niet alle bordjes zijn er meer of zijn weggehaald, waardoor je regelmatig over drukke wegen moet.

Het weer:
Prima fietsweer. We begonnen met serieuze regen, dus regenjas aan, pas om half elf konden we ze uit doen. Daarna licht zonnetje, later nog wat lichte regen, geen jas aan gedaan. De wind tegen, maar niet sterk.

De gegevens:
Het fietste nog wat onwennig en o zeker, het vertrouwen in de fiets moet nog groeien, gaat hij het houden? Gelukkig vandaag wel.
Om 09:00 uur vertrokken om 17:30 uur gestopt.
115 km, gemiddelde 19.6 km p/u.
Batterij in stand 3, na 25 overgeschakeld naar 2, omdat hij al bijna de helft gebruikt had. Na 56 km in Fumay, gewisseld. Daarna met de nieuwe nog 49 km gereden in stand 3.

Het verslag:

België

Soms vergeet ik wat dingen te vertellen die toch wel aardig zijn om te weten. Zo vielen in Sedan een paar namen op en na het bezoek aan het kasteel begrepen we hoe het zat.
Nassau blijkt de achternaam te zijn van Elisabeth van Nassau een dochter van onze Willem de Zwijger. Een van haar zonen had de bijnaam Turenne en die naam leeft ook voort.

De hele stad is een soort vrijstaat geweest en toevluchtsoord voor protestanten en anderen.
Door een stommiteit van een van de heersers is het tijdens de tijd van Lodewijk XIV bij Frankrijk gekomen. Zo, schade ingehaald.

Voor we vertrekken controleren we natuurlijk goed of we niets vergeten zijn. Stel je voor. Tassen op de fiets en voor de zekerheid ga ik toch nog even terug. Als ik beneden kom heeft de dame receptie zich verkleed als een serveerster in een zwart dirndljurkje met witkanten schortje. Ik wil Hans niet laten wachten en vraag niet of er een toneelstuk opgevoerd gaat worden. Zeg natuurlijk wel tegen hem dat hij even moet gaan kijken. Waren we te vroeg voor het ontbijt?

Het is mooi en leuk om de Maas te volgen. De plaatsen die we aandoen lijken klein, omdat we oevers van de Maas volgen. Toen we de stad weer uit gingen reden we bijna de verkeerde kant op. De route wordt niet overal goed aangegeven. Maar eenmaal op de route is er weer de stilte, het geluid van de vogels en het stromende water. De rivier ingesloten tussen de hoge heuvels van de Ardennen. Er is nog plaats voor een weg en een spoorlijn, maar niet altijd.

Door de kronkelende rivier is de wind ook steeds anders. Waar het dal iets breder wordt zien we wat landbouw en dorpen. Langs ons pad staan de varens hoog, is het vingerhoedskruid bijna uitgebloeid en komt de springbalsemien voorzichtig in bloei. Ieder op zijn tijd.

Op een smal stukje gaan we door een tunnel voor boten en fietsen. Heel apart en het lekte er ook nog.

Hoe breder het dal, hoe meer kale rotsen we zien. Hoog boven Givet muren waarachter het opleidingscentrum van het Franse leger is gevestigd. Tot Givet was de route prima te volgen. Routebordjes overal. Maar dan is er die grens die je alleen maar ziet door een oud bord met douane erop. Een bordje met aansluiting op de Belgische route en dan nog eens, maar verder mag je het zelf uitzoeken. Net alsof er een stukje niemandsland is, waar niemand de verantwoordelijkheid wil nemen om wat route bordjes te plaatsen.
Eenmaal op Belgisch grondgebied ging het weer prima. Groot verschil met Frankrijk zijn de huizen langs onze weg. Veel luxer en mooier en met grote tuinen. In Dinant zien we de tunnel uitgehouwen in de rotsen. Wij hoeven er niet door. Op de brug allemaal grote saxofoons in allerlei kleuren met de namen van landen. Moet nog zoeken waarom ze hier staan.

Het lukt ons iedere keer weer om ergens te komen en een plekje te vinden. Op de zolder van het oude klooster Onze lieve vrouwe van Leffe hebben we een leuke kamer met een klein dakkapelletje. Je moet een stoel pakken om naar buiten te kunnen kijken. Op de gang staat er naast de deur een oude bidstoel.

Er is ons niet gezegd dat we die eerst moesten gebruiken voor we naar binnen zouden gaan.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen