Dag 15: dinsdag 14 mei. Etretat - Honfleur, 60 km

De route: Etretat - Le Tilleul - Saint Joun Bruineval - Heuqueville - Cauville sur Mer - Octeville sur Mer - Sainte Adresse - Le Havre - Pont de Normandie - Honfleur
Vanuit Etretat een flinke klim en later nog een paar kortere stevige klimmetjes en tenslotte over de Pont de Normandie, verder heerlijk vlak.

De gegevens:
Om 09:15 vertrokken, gewacht tot de regen voorbij was. Na 2 uur 32 km gereden tot Le Havre. Om 15:15 gestopt in Honfleur. 4 uur over 60 km gemiddelde van 15. 540m gestegen en 640 gedaald.

Het weer:
De nacht had het flink geregend tot 9 uur telkens stevige buien, het zou regenen tot 10:00 uur, maar om 09:00 werd het droog en nam de wind toe, harde zuidoosten wind, flink tegen, maar met de motor prima te doen. De klimmetjes in zijn drie de open stukken tegen in z’n twee en vlak 1, omlaag in de 0. Wat hadden we over, half opgereden, ik denk nog voor 30 km op en neer.

Het verslag:

Het rad

We draaien het rad van geluk en zie het geluk is met ons.
Bah, regen als de wekker gaat. Niet haasten. Gewoon afwachten. En werkelijk. We kunnen vertrekken zonder regenjas aan.

Herinneren ons weer de lange klim Etretat uit en zien het grote huis dat vorig jaar ook is gefotografeerd. Over landweggetjes gaat het op en neer. In de verte de lucht en een hele rechte streep. Ach, dat is de zee. En de horizon.

Le Havre bereiken we met tegenwind en die fantastische ondersteuning. Hebben we dit vorig jaar zonder die ondersteuning gedaan en in de regen gedaan? Le Havre Plage daar komen we aan en drinken koffie, maar trekken eerst onze regenjas aan. Het is koud als je stil zit. Tussen de strandhuisjes door zien we kitesurfers en verderop grote schepen op weg naar Le Havre.
Onze route staat aangegeven op bordjes en op de GPS, maar de laatste klopt niet altijd met de
eerste. GPS zegt rechtdoor en het bordje rechts. We draaien het rad en het wordt rechts af over het fietspad.

Komen uit bij een wel heel bijzondere kerk die net bezocht is door een groep Duitse toeristen. Ze bewonderen onze fiets en prestatie. Hans is naar binnen en ik maak een praatje. De oude kerk is op 5 september 1944 gebombardeerd. Ik vraag maar niet door wie. Ga ook binnen kijken raden ze me aan. Inderdaad. Het is fantastisch. We krijgen er allebei kippenvel van. Dit hebben we nog nooit gezien. Van buiten zie je het er niet vanaf. Ook de muziek die we er hoorden paste er helemaal bij. Goed gedraaid.

Langs de buitenkant van de stad worden we langs heel veel mooie bouwwerken geleid. Grote cruiseschepen liggen aangemeerd.
Gaan we nu eten of vanavond. We kopen een broodje en eten het buiten de wind op.

O jee, roept Hans opens. Mijn helm. Ligt hij nog in de kerk? Oef! Ik sta op en zie hem naast hem op de bank liggen. We moeten er hartelijk om lachen.

Het gaat richting Pont de Normandie over fietspaden langs de vrachtwagenroute. Vorig jaar hadden we geluk. Nu ook? Een Franse fietster die ons tegemoet komt had het best moeilijk met die vrachtauto’s, maar jullie hebben geluk. En werkelijk we hebben weer vrij baan en dat rijdt heel aangenaam. Weer goed gedraaid.

Honfleur naderend zie ik het grote rad, la grande roue, draaien. Daar gaan we straks in. Dat heb ik vorig jaar gezegd. We doen het. Vijf keer draait hij alleen voor ons een rondje. We zitten in een afgesloten cabine en kijken onze ogen uit. We kunnen naar huis grap ik. Wens is vervuld. Goed gedraaid toch?
O
Honfleur is leuk en heel toeristisch met mooie galerieën, winkeltjes enz. En een mooie rozentuin. Het was al laat. Daar hebben we geen foto’s van.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen