Dag 62, Alaincourt - Alaincourt, 0 km

Het weer:
Heerlijk zonnig weer, bijna geen wind.

De route:
Geen route gereden.

Gegevens:
Geen info.

Het verslag:

Magisch Alaincourt

Wat was dat gezellig gisteravond. We hadden elkaar heel wat te vertellen. Bijna een jaar geleden waren we hier ook en in we vertrokken met fikse regen. Nu is het schitterend weer. Tot laat in de avond zat Hans met zijn broer heerlijk te kletsen. Samen hadden ze nog wat Tour de France gekeken en zelfs de storm in Nederland zagen we nu. Weken lang hebben we geen nieuws gevolgd. Nu kwam het even rauw tot ons. Blijven we een nacht of twee nachten? Het moesten er twee worden. Veel te gezellig. Leuk dat jullie er zijn. Hans werd direct door Yves in beslag genomen. Er moest geschaakt worden en vandaag monopoly.

De haan kraaide wel heel vroeg vanochtend. En ook de kerkklok doet hier erg zijn best. Ik weet nu waarom die klok twee keer het uur slaat. Het is de France Comté waar we nu zijn. De klokken en de torens worden Comtétorens en. Klokken genoemd. Dat twee keer het uur slaan was bedoeld voor de boeren die aan het werk waren. Als ze iets hadden gehoord en het niet zeker wisten of ze alle slagen hadden gehoord ging hij dus nog voor een tweede keer slaan. Aha, weer wat wijzer.
Zes uur en de haan was allang gestopt met kraaien. Hij kreeg geen antwoord en had het opgegeven. Hans was weg. Hij wilde net als vorig jaar de vroege ochtend vastleggen. Toen hij terugkwam is hij tevreden weer het bed ingedoken. Alleen maar in de buurt wat foto’s maken, dat was zijn doel. Doorslapen hoefde ik niet, want ik moest eerst het resultaat zien.
Wow. Zonsopgang in Alaincourt is toch wel heel magisch.

Laat naar bed en laat eruit. Hier wordt het leven geleefd zoals God in Frankrijk het bedoeld had. Langzaam aan, doucement. Niet echt natuurlijk. Er moet ook nog gewerkt worden. Zo geweldig. Er werd alle tijd voor ons genomen. De hele boerderij met alle projecten moest getoond worden. Wat een klus en wat knap.
Paulien, ja het is echt Paul en Paulien. Paulien had een plan. Ze wilde ons graag de speciale bron laten zien bij Anjeux. Dat is zo bijzonder dat moesten wij zien. En daarbij ze moest toch ook nog boodschappen doen. Dat doe je hier voor twee weken, want die supermarkt is niet even om de hoek. Meer dan 20 of 30 km rijden om boodschappen te doen is hier heel normaal.
Oké, wij met zijn drieën in de auto over al die kronkelwegen met zijn prachtige uitzichten richting Anjeux. Daar in het bos werd ons een heel speciaal natuurverschijnsel getoond. De grotten daar onder water zorgen er voor dat de temperatuur van het water altijd 11 graden blijft. De kleuren, de planten, de insecten in het water, de dode takken, de aard platen, waaronder de grotten vertoonden echt magische kleuren. Wat een schouwspel en wat fantastisch dat we daar even naartoe gebracht worden. Klik , klik, klik en nog eens klik. Hans kon er geen genoeg van krijgen. Wij wezen hem op nog een plekje en nog een beestje. Het kon niet op.

Boodschappen en ‘s avonds vlees op de barbecue. Heerlijk buiten. Jullie mogen nog wel een dagje blijven. Nee, we gaan naar huis. Morgen langs het kanaal en zien hoe ver we komen.

Dankjewel Paul en Paulien en Yves voor dat fantastische onthaal. Magisch was het. Kijk maar naar de foto’s.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen