Dag 49, maandag 17 juni, Le Puy en Velay - Jonzieux. 70 km.

De route:
Le Puy en Velay - Brives - Blovozy - Saint Hostien - Le Pertuis - Yssingeaux - Saint Maurice de Lignon - Monistrol sur Loire - Pont Salomon - Saint Just Salomon - Jonzieux.

Het was een niet gemarkeerde route, waardoor het erg zwaar was, niet de makkelijkste maar de rustigste wegen door de gps laten berekenen, dat hebben we geweten, steil en veel klimmen en dalen. Zie foto’s.

Het weer:
Heerlijk zonnig, eerst weinig wind later harde wind. Prima fietsweer, later hoorden wij, dat dit pas de echte zonnige dag was

Het verslag:

Beloning

Ja, dat kunnen we wel zeggen. Onszelf schouderklopjes geven. Maar dat we zo gastvrij onthaald zouden worden?
We hadden weer eens een superontbijt. Niet te vergelijken met tien jaar geleden. Toen kreeg je vaak een croissantje en een kop thee. Nú kunnen we ons volstoppen met allerlei lekkere dingen. We hadden het ook echt nodig.

Béatrice en Josef hebben we vorig jaar ontmoet in Château de Bonneval. Zij zijn ons toen gaan volgen en lezen ook ons verhaal. Dat gaat tegenwoordig heel makkelijk met een vertaal-app. We werden uitgenodigd om bij hen op bezoek te komen en dat is de reden dat we deze route rijden.
Ook vandaag was het weer behoorlijk zwaar. Te meer omdat we langs de N-weg reden met dan wel dan geen ruimte voor ons. De auto’s halen ruim in, maar er is ook veel vrachtverkeer. Goed sturen en opletten en vooral de bestuurder niet storen. Gaan we over een hobbel, is de GPS de route kwijt. Stoppen, kijken en een klein stukje terug. Pff, wat een klimmen was dat. Economisch rijden, want we weten niet precies hoe ver het is en wat voor een klims we voor onze kiezen krijgen. Onze route slingert door de Haute Loire. Een gebied, weten we nu, waar amper wat sneeuw valt in de winter en de pruimenbloesem kapot gevroren is. Om de zo veel tijd controleren of we goed zitten. Aha, een mooi fietspad met een bordje Grozac 9 km. Die richting moeten we hebben. Helaas. Geen bordjes meer en waar gaat dat fietspad naartoe. Dan maar langs die Nweg verder. We houden Béyatrice op de hoogte van waar we zijn. Déviation in St. Sigolene. Straat opgebroken. Weer controleren of we anders kunnen rijden. O, o,o, lekker steil. Echt, we hebben echt een paar keer moeten lopen. Komen zelfs weer op 1000 meter de Col du Pertuis. Nog steeds gaan we goed. De rotonde om, 3e afslag Route de St.Juste. Klopt het? Een paar wandelaars bevestigen het. Melden Beatrice dat we eraan komen. Ze belt ons en ondanks het voorbij rijdende verkeer begrijp ik dat ze ons tegemoet komt. Inderdaad. Na een poosje staat er iemand langs de weg. Wat een leuk weerzien. De tassen gaan in de auto. En met een lichte fiets en de laatste elektrische energie rijden we verder. Als we links of rechts moeten staat zij ons op te wachten. Zo komen we aan in Jonzieux.
Geweldig. Met zijn vieren drinken we wat en mogen gebruik maken van een kamer met eigen badkamer. Het is alsof we in een Chambre d’hôtes zijn. Een douche, een heerlijke en gezellige maaltijd is de beloning voor een paar dagen hard werken. Als kers op de taart mogen we nog een dagje blijven en dat vinden we heel fijn.
Dankjewel Béatrice en Josef.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen