Dag 27, Saint Cast le Guildo - Trégueux, 74 km.

Het weer:
Vandaag de zon op zien komen boven de zee, wel zonnig, maar pas in de middag kon ik in korte broek en T shirt rijden, de wind was hard en maakte het koud.

De route:
De route snel gevonden, het ging vandaag weer veel op en neer, veel klimmen, af en toe 19%, gelukkig niet al te lang, meestal 1 of 2 km en dan vlakt het af en komt er nog een klim of dalen we kort af en moeten daarna weer klimmen. Vandaag 13 bergtoppen gedaan, gemiddelde 6 %, stijging 53 meter en afstand 933 meter. Geklommen 804m, gedaald 794m.Gereden tijd 5 uur, gemiddelde 13 km, maximum snelheid heuvel af en wind mee 58 km.De route is goed aangegeven, maar soms wat verwarrend met andere bordjes, waardoor je toch nog verkeerd rijdt. Soms gingen we over smalle wandelpaden door het bos of de velden, vreemd, maar het klopte wel. Het laatste deel een lang stuk over een drukke weg om tijd in te halen, niet fijn wel handig. Daar gingen we 57 km per uur, wind in de rug, vrachtauto’s achter je.

Het verslag:

Magnifiek

De kust van Bretagne bestaat uit veel baaien waar ook vaak een rivier uitmondt. Wij zien de baaien iedere keer met eb en dus ook de havens. Grappig om te zien hoe de bootjes op het droge liggen. Hier moet je wel afspreken om te gaan vissen op zee of gezellig even uit te varen. De boeien met de kettingen en de bootjes met een ketting naar de wal. Een apart gezicht. Elke baai is weer anders. Zo zagen we in een baai meeuwen op het wad lopen en daartussen twee bergeenden met wel 18 jongen. De meeuwen werden weggejaagd. Leuk om naar te kijken.
Zo rijden we een eind en zo stappen we iedere keer af om te kijken naar al het moois. Als we afspreken om toch naar Cap Frehel te gaan weten we dat het een lange dag zal worden.
We zijn er geweest en het was fantastisch, magnifiek. De vuurtorens van eeuwen geleden staan er nog. Met vis olie werd het vuur brandend gehouden. De rotsen en kleine eilandjes zijn natuurlijk nog steeds een groot gevaar voor het scheepvaartverkeer. De meeuwen hebben daar hun plekje gevonden. We kijken naar een meeuw die steeds heen en weer vliegt en een ander soort meeuw lijkt te willen verjagen. Het water dat onder het klif fantastisch mooi kleurt. Een zeilschip met drie zeilen in de verte. En zou dat daar heel in de verte het eiland Yersye kunnen zijn?
We snappen wel dat ze hier ook al met busladingen naar toegebracht worden. De toeristen bedoel ik. De natuur is er Ote plekken met vloeiend Engels gras. Heel wat meer dan thuis bij ons in de tuin. En dan nog bloemen en planten die we niet kennen. Wat mooi.
Toch moeten we verder. Kunnen het niet laten om af en toe te stoppen. Zo moesten we stoppen voor die grote afbeelding van Bernard Hinault in zijn geboorteplaats Iffiniac. En ook daar weer een hele grote fiets op de rotonde. Toen ik het bonnetje van de fietsenwinkel gisteren weg wilde gooien stond daar ook de naam van de winkel op. Hinault stond er. Niet in de gaten gehad. De man vertelde wel dat hij een bewonderaar was van Mathieu van de Poel en het jammer vond dat hij voor Nederland reed.
En dan het laatste stuk. We willen door, dus moesten we ook even doorbijten. High five. Gehaald. Eten douchen en naar bed.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen