Dag 42, maandag 10 juni. Samazan - Valence d’Agen, 85 km.

De route:
Samazan - Fourques sur Garonne - Le Mas d’Agnait - Tonneins - Nicole -Aiguillon - Saint Laurent - Saint Hilaire de Lusignan - Colayrac de Saint Cirq - Agen - Bon Encontre - Saint Jean de Thurac - Golfech - Valence d’Agen.

We reden voornamelijk over asfalt. Het eerste half uur, klimmen en dalen, daarna de hele dag langs het kanaal.

Het weer:
Aanvankelijk fris, daarna lekker warm, met een licht windje in de rug.

De gegevens:
Om 08:45 veetrokken en om 15:30 gestopt. 85 km in ongeveer 4:30 rijden, gemiddelde van 19 p/ u. 61 km stand 1, eco. Daarna stand 2. Nog over voor 30 km.

Het verslag:

Saai?

Nee, dat is het niet. Je zou het kunnen denken. Toch is elk kanaal weer anders. Is het niet door de bomen of de begroeiing dan zijn het de bruggetjes en de aquaducten die het interessant en ook spannend maken.

In de schaduw onder de bomen zien we vlekken zonlicht in het modderige water. Hoe hoger de bomen hoe kleiner de vlekken. Eindeloos groen lijkt het pad. Langs de waterkant geen varens maar heermoes. Zo vroeg zijn we dat het lijkt of de vogels alleen voor ons zingen. Zo stil is het
De mensen op de plezierboten zwaaien en steken hun duim op. We toveren vaak een glimlach op iemands gezicht. Alhoewel. Sommige automobilisten, vooral jonge vrouwen, vinden ons vervelend. Je hoort ze schelden, want vaak hebben ze het raam open.

In Agen kwamen we vorig jaar in de avond en zien er meer levendigheid. We eten er wat en zoeken het kanaal weer op. Een lang aquaduct is hier gemaakt over de Garonne. Goed opletten dat je het water niet in rijdt. Verplicht afstappen staat er. Geen mens doet het. Zelfs niet als dat hele stuk met kiezelstenen is belegd. Er volgen er nog veel meer, maar die met die kiezels was toch het toppunt.

Och en dan die bruggetjes waar je onderdoor gaat. Er staat een hekje aan de waterkant, heel soms ook niet. Schuin naar beneden rijdend zie je niet of er iemand onder de brug is en het is smal. Hans toetert en belt altijd. En vandaag was er een mevrouw die de schrik van haar leven kreeg. Ze hield niet goed rechts en toen kwamen wij eraan. Oef, dat liep goed af.’

In dit gebied is veel fruitteelt en we denken ook kiwibomen, of zijn het struiken, te zien. De perenbomen zijn afgedekt met plastic, maar aan de kopse kant zijn de gordijnen open geschoven.

De heuvels in de verte kleuren lichtgroen. Het lijkt net een Italiaans landschap met cypressen.

Stoppen in Valence leek het beste. Het was mooi voor vandaag. Een oude wasplaats trekt onze aandacht. Mooi en goed onderhouden. Stel je voor dat je iedere keer met je was de deur uit moet.

Even een boodschap doen, want deze keer hebben we een appartement. Tsjonge wat is dat lastig. Het is echt zoeken. Alle gewone winkels zijn verdwenen. Als je pech hebt moet je een paar kilometer lopen naar zo’n grote supermarkt en de fiets stond al opgeborgen.
Maar goed op zo’n wandeling, gelukkig niet lang, kom je toch nog wel aardige dingen tegen.

Moderne beelden mogen hier in Frankrijk de stad vaak opvrolijken en dat is beslist niet verkeerd.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen