Dag 58, woensdag 26 juni, Neuves Maisons - Verdun, 105 km.

De route:
Neuves Maisons - Chavigny - Bois de Haye - Gondreville - Toul - Écrouves - Bruley - Lucey - Boucq - Geville - Aprémont - Saint Mihiel - Tilly sur Meuse - Dieue sur Meuse - Dugny sur Meuse - Verdun

We begonnen gelijk met klimmen, stevig over klinkerweg 5 km. Daarna bosweg met asfalt en grind 10 km, daarna alleen asfaltwegen. Niet gemarkeerd op de GPS.
Bij Aprémont nog een keer klimmen. Tenslotte nog een korte klim. Na Saint Mihiel kwamen de markering.

Het weer:
Veel zon, eerst weinig wind later meer, fijn ter afkoeling. 31 graden, warm tot heet.

De gegevens:
8:30 uur vertrokken, om 17:00 uur gestopt. In totaal 5:30 gereden, 105 km, gemiddelde van 18.8 km/u.
Begonnen met de batterij in z’n 3 te zetten bij de klim, al snel naar 4, maar weinig verschil, na 5 km al een kwart gebruikt. Daarna in z’n 2, na de middagpauze, 54 km met een nieuwe batterij in stand 3 tot aan Verdun, de eerste batterij voor drie kwart leeg, de tweede voor de helft leeg.

Het verslag:

De stilte

Na een flinke klim rijden we een bos in en echt niet zo’n kleintje als bij ons. Een lange rechte weg. Een wandelaar en twee fietsers kwamen we tegen. Opeens zegt Hans dat we die stilte vast wel gaan missen als we eenmaal thuis zijn.
Het rijdt ook zo fijn. De wielen zoemen onder ons en de stilte om ons heen is overweldigend.

Eenmaal het bos uit, het massief de Haye, rijden we op een gelukkig niet heel drukke weg en komen uit langs de Moezel. In de verte zien we twee vreemde torens. Van een fabriek? Als we van het pad afgaan zien we dat het de torens van de kathedraal van Toul zijn. We bekijken de mooie rozentuin en de kathedraal. Drinken koffie in een bar met bijzondere kunst aan de muur en bijzondere affiches in het toilet.

De doorsteekroute naar de Maas gaat niet zonder hoogteverschillen. Het is flink werken ook al kunnen we nu goed gebruik maken van onze hulpjes.
Bij een kerkje staat een bankje in de schaduw en we eten er ons broodje. Een bordje vermeldt dat de kerk dateert van 1926. De andere was verwoest in WO1. We worden weer even geconfronteerd met de geschiedenis. Een groep fietsers strijkt er ook neer. De eerste die van zijn fiets stapt begint in het Vlaams en wij antwoorden. Heel grappig. Zo iemand wacht gewoon af wat de ander zal zeggen.

Bij de Maas aangekomen rijden dan wel dan niet op een fietspad, staan stil bij een brug en kijken naar de libellen die van het ene plompenbled naar het andere plompenbled verhuizen. Ze zijn mooi.

De maagdelijke graanvelden steken af bij de graanvelden vol met rode en blauwe bloemen. In de verte wat kalkrotsen.

De uitgestrekte velden waren hier ooit het toneel van een vreselijke oorlog.
In Verdun zien we dan ook heel wat monumenten waarvan die ene grote weel heel erg opviel. Wat gaat het morgen worden?
Weer zo warm?