Dag 37, woensdag 5 juni, Le Verdon - Lacanau, 86 km.
De route:
Le Verdon - Soulac sur Mer - Forét de la Dune de Vensac - Montalivet - Forét Communale de Vendays - Contaut - Lac d’ Hourtin et de Corcans - Lacanau.
Prima route door het bos.fietspad over asfalt, grind. In het begin alleen vlak, later flink dalennen stijgen.

Het verslag:

Kopje koffie?

Goed idee. In de oceaan krijgen kinderen planksurfles. Ver naar beneden kunnen we niet. Het water is tot aan het duin gekomen en daar is het nog nat. We nemen onze koffie en het lekkers en verzoenen ons met het feit dat we verder zullen moeten zonder assistance zoals de Fransen zeggen. Al die 36 dagen waren we er gelukkig mee en nu pech.
Hoe kan dat nou? Alles klaar vanmorgen, batterij van de lader en………… o jee hij heeft niet geladen. Balen. Wat nu? Kijken en nog eens kijken. Hm. We leggen hem nog maar een keer aan de lader.
Boekje pakken. Internet. Andere route maken, want zonder die assistance is die eerste route te zwaar.

De sloop waar we ons mee afgedroogd hebben laten we in de badkamer hangen. Houden we onze eigen spullen droog. Handdoeken waren niet inbegrepen. Theedoek en vaatdoek wel.

Goed. We vertrekken, we zien wel. Even naar de bakker en rijden.
Drieëntwintig kilometer hebben we nu zonder gefietst. Natuurlijk kunnen we zonder. Hebben we vorig jaar toch ook gedaan? En nog wel dezelfde route.

Lekker die koffie en dat appelcarreetje ook. Gaan we weer. Toch kunnen we het niet uitstaan dat hij het niet meer doet. Hebben wij dat nou? Hans doet de aan en uit-knop van de batterij een paar keer heen en weer en tot zijn stomme verbazing ziet hij op de display streepjes verschijnen. Wat nou? Hij doet het Alie. Kijk maar. We omhelzen elkaar. Blij dat er een wonder is geschied en rijden door dat grote bos met zijn prachtige fietspaden naar Lacaneau waar Hans vorig jaar met de fiets viel. Wat een geluk.

En nu schiet Hans plaatjes aan het strand. We zijn te vroeg voor ons verblijf. Er is ook zo verschrikkelijk veel te zien. Vooral de zoekende teenagers in het zwart. De een nog aparter gekleed dan de ander. Niet wetend waar ze nu wel of niet het water in zullen gaan.
Dan de oudere mevrouw die vreselijk moeilijk staat te doen om zich af te drogen en aan te kleden.
De twee jonge meiden in lange gewaden. De een met hoofddoek. Ze gaan het water in en hebben plezier. We raken ze kwijt. Er is ook zo veel te zien. Hoe zouden ze het water uitgekomen zijn?
Vanavond gaan we hier terug. Nog een keer zonsondergang in de Atlantische Oceaan. Daarna gaan we langs de Garonne richting Bordeaux en Cahors.

Het weer:
Prachtig zonnig weer, wind Noord/West 3.

De gevevens:
Om 07:30 klaar, maar de batterij gaf nul. Nog eens aan de lader na een half uur op groen, maar nog geen stroom. ? Tja, toch maar rijden om 08:00 vertrokken om 15:00 uur gestopt. 4:30 uur gereden gemiddelde van ongeveer 18.
Eerste 23 km geen ondersteuning, tweede deel om half 11, stand 2; laatste deel na de middag pauze, deel 3. Nu af en toe met veel heuvels.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen