Dag 44, woensdag 12 juni. Cahors - Gaillac, 71 km.

De route:
Die liep dit keer verrassend anders.
Cahors - Le Montat - Saint Paul de Loubressa - Mentdoumerc - Mralmont - Lalbenque - Vaylats - Bach - Varaire - Loupendut - Limogne en Auercy - Gaillac.
Voornamelijk asfalt. Gelukkig niet teveel drukke wegen, wel veel klimmen en dalen. De gegevens:
71 km in 4 uur, gemiddelde van 17,4. Om 09:00 vertrokken om 15:15 gestopt. Voornamelijk in de 1, alleen omhoog stand 2, later ook stand 3


Het verslag:

Omweg

Dat we 23 km lang de verkeerde kant opgingen zullen we niet meer vergeten. Tsjonge wat een misrekening. We vonden het al gek dat we dezelfde plekken als gisteren passeerden en nog stopten we niet om de route nog eens goed te bekijken. Ja, voor dat dode reetje langs de kant van de weg. Pas toen we de afslag Montauban zagen wilde Hans de GPS toch eens even vragen of dit wel klopte. Jaaa, deze route ging echt naar Figeac. Hmmm, ja echt in de richting van Moissac waar we gisteren vandaan kwamen. Hoe kan dat nou weer? Die eigenwijze GPS had de verkeerde Figeac ingevoerd. Er blijken twee plaatsen met dezelfde naam te zijn. Och, och, wat is dat balen. Mooi fietsweer, veel van die leuke witte wolkjes in de lucht. Aardige klims en afdalingen en dan dit. Hè, wat jammer. Oké, we staan precies op het goede punt om de goede richting op te gaan. Bocht naar links, naar rechts. Nee joh, dit is privât terrain. Drie blaffende honden komen op ons af. De voorste komt al kwispelend op me afgelopen. Ik begroet hem en hij begint al aan mijn hand te likken. De bewoners komen naar ons toe en wijzen de goede weg. Prima.
Dan opeens Route Barrée. Oh je. Net voor de spoorweg overgang staan hekken en een paar gigantische machines. Verdorie, zouden we nu nog meer om moeten rijden? Hans gaat op verkenning uit. Het kan. Met wat duw en trekwerk moet het lukken. Zijn er dan geen mensen aan het werk? Waarschijnlijk houden ze hun middagpauze. Mooi, we krijgen onze vrachtwagen over het spoor. Heel snel ging dat niet, want de trapper bleef nog achter de rails steken. Pff, gras en klitten van de sokken geplukt en verder weer. De trein zal zeker niet rijden, zegt Hans. Ja en je dacht er nog wel over om met de trein te gaan. Hadden we lang kunnen wachten. We zijn al weer een aardig stukje onderweg maar toch horen we nu een trein. Stelletje waaghalzen die we zijn.

Regelmatig controleren we nu of we goed gaan. Een déjeuneetje zit er vandaag niet in. In de kleine dorpjes die we passeren valt niets te beleven. Figeac gaan we niet halen. Het is behoorlijk klimmen en dalen. Kijken waar we terecht kunnen. Twee mogelijkheden en bij de Chambre d’hôtes kun je ook eten. Helaas, alleen maar als je een dag van te voren boekt.
Mooi
Gelukkig wordt het net op tijd gemeld en komen we langs een supermarkt. We hebben wat te eten.
Wat een dag. Bij de Ch d’Hôtes aangekomen moeten we de schoenen buiten op een rekje zetten en de deur dichtdoen zodat de katten niet naar buiten kunnen.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen