Dag 50, dinsdag 18 juni, Jonzieux - Jonzieux. 10 km wandelen.

Geen route.

Het weer:
Zon en nog eens zon met een stevige wind.

Het verslag:

Balader

Uitgeslapen hebben we. Niet te geloven dat we dat kunnen. Een heerlijk ontbijt met confiture de châtaigne. Ik wist niet dat je van tamme kastanjes jam kon maken en terwijl Béatrice brood gaat halen mag ik onze was ophangen die ik gisteravond helemaal was vergeten. Aardig toch dat iemand aanbiedt je fietskleding te wassen. Ik loop achter Josef aan met het wasknijpermandje, het poortje door en struikel bijna het trapje af de tuin waar het gras hoog mag blijven staan voor de bijen. Tussen een paar bomen is de waslijn gespannen. Als we later terugkomen is de was droog.

Ze had het gisteren al gezegd, we zouden een kleine balade maken en daarna boden wij ze een déjeuner aan. De balade ging naar boven en beneden langs de weggetjes die alleen de dorpelingen kennen. Een koe op het pad verraste ons en Béatrice holde naar huis om haar telefoon te pakken en te waarschuwen. De koe liep voor ons uit met achterlating van een paar verse vlaaien waar al direct grote dikke vliegen op gingen zitten. Dat hollen was niet nodig geweest want het beest ging heel makkelijk onder een draad door naar de andere koeien. Door het bos, het dorp, de kerk en langs een tussendoorpaadje weer naar de boerderij.

Ja, we moeten actief blijven, dus lopen in plaats van fietsen 😉. Een klein bordje vermeldt dat hier een séquoiaboom staat van zeker 150 jaar oud en dus historisch erfgoed. Nog leuker was het om te horen dat Josefs grootvader hem heeft geplant.

Even bijkomen en drinken en op naar ons campagnedejeuner. Daar konden we niet lopend naartoe. Het is hier wel even wat kilometers rijden om ergens wat te gaan eten. Een klein landelijk restaurantje met een menu. Was prima en vooral gezellig. En die Béatrice die zo haar best voor ons doet neemt ons mee op nog een petit ballade. We kunnen echt niet zeggen dat we niets gedaan hebben vandaag.

Gelukkig hebben zij grote kaarten en wordt de route voor morgen door genomen en opgeschreven. Wie weet gaan we morgen Lyon halen.

Het is echt niet te geloven. Terwijl wij uitrusten maakt Beatrice een fantastisch diner klaar. Krijgen we een rondleiding door het huis en zien hoe mooi er hier verbouwd wordt. Zitten aan tafel gezellig te praten over van alles en nog wat. Leren veel, onder andere dat je van de vlierbloesem thee kan maken.

Hoe kun je zulke lieve en aardige mensen bedanken? We hebben al iets bedacht maar ik schrijf het hier niet op. Het moet een verrassing blijven. Het was geweldig om nooit te vergeten.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen