Dag 14, Le Havre - Villers sur Mer; 72 km.

Het weer: We begonnen met een bleek zonnetje, maar al snel werd het bewolkt en begon het om een uur of 11:00 te druppelen net toen we over de pont de Normandië waren. Daarna steeds meer, even leek het droog te worden, maar dat duurde maar kort en we konden weer onze regen kleding aantrekken. Het is daarna niet meer droog geworden, steeds dikker werden de wolken en de regendruppels werden echt zware druppels, die pijn deden als je afdaalde. Met de wind hadden we vandaag geluk, meer mee dan tegen.

Route: Er waren drie en misschien wel vier routes die je de stad uit lieten rijden. Veel vrachtverkeer, containervervoer. We namen de route over de pont Normandi. De route werd weer goed aangegeven en we reden voornamelijk over aparte fietspaden, totdat we door het dal gingen, daar reden we over boerenweggetjes met gaten in het asfalt. Later toen we het klimmen en dalen zat waren werden we verrast met een via Verde, oude spoorlijn. Dat had twee voordelen, de regen was niet zo voelbaar en de wind werd tegen gehouden.

Verslag:

Spannend en nat

We zagen ze al vanuit de verte. Twee enorme pilaren met boven in een lichtje. Zal wel een grote zijn. Dichterbij komend zagen we de lange tuien als dunne strepen in de lucht. Ah, die brug moeten we hebben om aan de overkant te komen. Langs de weg al bordjes zien staan met; Baie de la Seine. Toen ging er bij ons een lichtje branden. O, zijn we nu pas bij de Seine. Een gigantisch natuurpark met drooggevallen slikken en schorren en vlonderpaden. Maar hoe komen we op die brug? Mag je erover? Is er een fietspad? Nou ja, anders is dit fietspad er niet. Dichterbij komend zien we dat het een tolbrug is. Het fietspad leidt ons er helemaal naar toe. En daar staan we dan voor die gigantische Pont de Normandie. De vrachtauto’s die we gezien hadden moeten eerst tol betalen voor ze door mogen.
We zien dat het fietspad en voetpad doorlopen tot op de brug. Dus het kan. Ik kijk omhoog en zeg dat dat lopen wordt. Hans vindt van niet. Oké daar gaan we. Altijd spannend zo dicht langs de vrachtwagens rijden.
Maar, we hebben geluk. Een rijstrook wordt niet gebruikt. Er wordt aan de weg gewerkt. Op verschillende plaatsen zijn mensen druk bezig met kabels en andere dingen. Heerlijk. Geen vrachtwagens die ons omver kunnen blazen.
Tussen het strookje voor de fietsers en de voetgangers is een dikke rand. Tussen de strook voor de fietsers en de auto’s een dikke streep. Wat een geluk voor ons dat ze aan het werk zijn.
Als we naar beneden rijden komen we een eenzame fietser tegen die zijn fiets omhoog duwt. Een aardige klus.
Wat een belevenis was dat. Nu zijn we echt de Seine overgestoken. Le Havre is toch wel een stukje er van af.
We vinden onze fietsroute weer. Drinken koffie die we niet lekker vinden en voelen de eerste spetters. Weer in het pak.
Toch vallen ons de prachtig bloeiende boomgaarden op, de speciale vakwerkhuizen met die mooie patronen en zelfs die met bovenop de nok een tuintje van denken wij, waterlelies of irissen. Heel apart. Over het oude spoortraject lijken we te vliegen. Lekker vlak.toch moeten we stoppen om het even vast te leggen. Het is ook zo mooi met al dat fluitenkruid aan beide kanten.
Drijfnat komen we op de plaats van bestemming. De aardige hotelhoudster sjouwt zelfs onze zware fietstassen naar boven. We duimen voor morgen mooi weer. Of is bidden beter?

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen