Kanalen

Vandaag 90 km, windmeter, zonnig korte broeken weer.
Wat is er veel te zien op zo’n mooie zondag in april. Al heel snel na ons vertrek reden we langs het kanaal richting Hilvarenbeek. Dit keer hadden we allebei goed geslapen, maar werd het toch laat naar bed. Dus ook wat later eruit hadden we maar besloten. Dat even tussen haakjes.(…).
In dat kanaal krioelde het van de roeiboten en het kennersoog van Hans zag veel. Ah ja, de eersten die we zagen waren de wedstrijdroeiers die aan het uitroeien waren. Er was weinig ruimte en af en toe raakte ze elkaar en met de bladen. Maar even verder op zagen we de startlijn. Er was een heuse wedstrijd met jury en startboot op het water. Op het fietspad reden begeleiders mee die van alles riepen. De studenten met een geel colbertje aan. Ja onderscheid moet er zijn.
We hadden de studenten gisteren al gezien bij het restaurant, waar een heuse dartwedstrijd in een van de zalen was. Sport? Sportief? Vonden de darters misschien, maar toen we daar naar buiten gingen liepen we door een haag van bierdrinkende darters(of toeschouwers?). En het ergste was dat ze rookten en hun peuken op de grond gooiden. Fanatieke mensen hoor om zelfs met een t-shirt te gaan lopen met op de rug de print van een dartbord. Gevaarlijke shirts lijkt ons.

Ach en zo schoten we niet hard op. We reden richting Hilvarenbeek en onze weg slingerde door bossen met vennetjes en prachtig opgeknapte boerderijen naar Poppel. Ondertussen waren we door dorpjes gekomen met plaatsnamen die voor ons nieuw waren. We kwamen op een fietspad dat het Belse Lijntje heet. Heel vroeger reed daar een treintje.
Kwamen weer bij een kanaal bij Turnhout dat helemaal tot aan Antwerpen gaat. Dat was dus niet moeilijk, maar als er niet veel meer te beleven valt wordt het saai en krijg je en blikken kont. Goed dat kanaal heeft in WO 1 en WO 2 een belangrijke rol gespeeld met heel veel bunkers en prikkeldraad. Naar ons idee moet het toen een kale boel zijn geweest en niet met al die prachtige begroeiing.
Gelukkig werden we weer sportief verrast. Op het water werd druk gespeeld door jongeren in kleien wendbare kano’s. Ze speelden een bal over en probeerden die bij de tegenpartij in het doel te gooien. Het was erg leuk om te zien. Na even zoeken op het net blijkt het kano-polo te heten.
In Antwerpen hebben we geluk. Het Chinese restaurant zit vol, maar de baas die hoort dat we uit Nederland komen geeft ons toch nog een plekje.
En bofkonten die we zijn hebben een prachtig uitzicht over Antwerpen vanaf de 8e verdieping.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen