Dag 54, Saint Jean de Losne - Autet, 95 km.

De route:
Saint Jean de Losne - Saint Symphorien sur Saône - Samery - Auxonne - Poncey lès Athée - Flammerans - Champagney - Cléry - Broyr les Pesmes - Montseugny - Germigney - Apremont - Velet - Gray la Ville - Gray - Rigny - Pratigny - Vereux - Autet.

De route was goed gemarkeerd, maar we hebben hem deels verlaten, omdat het regende en we liever over asfaltwegen rijden dan, maar omdat het ook erg saai is en toch ook veel verkeer af en toe de autowegen verlaten en terug naar de rivier of kanaal. Gelukkig zijn veel paden aangepast en konden we weer zonder lekkebanden fietsen, niet zoals twee jaar geleden op een route twee lekkebanden.

Het weer:
De eerste twee uur regen, 19 graden niet koud wel nat, dus regenkleding aan. Om 11:00 uur, koffie gedronken 41 km gereden, regen kleding uit. Tot aan het einde van de dag geen regen. Toen we op ons adres waren ging het weer los. Toch hebben weer even van het zonnetje junnen genieten, dat is net even fijner, je rijdt minder hard, maar kijkt meer om je heen. Hoewel de wolkenluchten ook prachtig zijn, als het maar droog is.

De gegevens:
Om 09:00 uur vertrokken om 16:30 uur gestopt. 95 km in 5 uur. 19 km/h. De batterij in stand 2tot 71 km daarna stand1. Aan het einde was hij leeg.

Het verslag:

Singing in the rain

Dat deden de vogeltjes vanmorgen voor ons. Hard ging het niet en toch had ik al mijn regenkleding aan. Om te beginnen was dat prima. En nu terwijl ik dit schrijf zitten we in ons nieuwe onderkomen en dat is een tent.
We konden kiezen. Een kasteel of een tent. De tent is 20 km dichter bij Alaincourt waar we morgen naar toe gaan. Och, och, we waren net voor de bui binnen en het hoost nu. Hadden we vannacht een super luxe kamer nu denk ik erover al mijn warme kleren aan te trekken en te gaan slapen als we ons broodje op hebben en dit verhaal is gemaakt. Ja, zeiden we tegen elkaar dat moeten we ook maar eens doen. O,o, dat het zo zou uitpakken hadden we toch niet verwacht. Brr, brr en nog eens brr. En ik maar zeggen als er gevraagd wordt of we kamperen, dat we daar te oud voor zijn. Ja, ja.

Die vogeltjes bleven wel zingen in de regen. Wij niet. Weer steeds kijken naar de lucht. Zie ik een beetje zon er doorheen komen? Een beetje geeft al hoop. O kijk. Een strookje blauw. Met een schaar zou je het open willen knippen, maar het blijft dat piepkleine stukje. Na elf uur , inmiddels 2 uur na vertrek, wordt het droog en verruilen regenkleding voor windjack. Drink je een kopje koffie en stap je weer op, begint het weer te spetteren. Kom op, doorfietsen maar. Gelukkig. Het stelt niets voor.
De afsteekroute die we nemen is het niet helemaal. Het gaat door kleine plaatsjes waar verder niets te vinden is. De weg gaat op en neer. Ik vind het altijd heel leuk om hard naar beneden te gaan en met een klein beetje bijtrappen weer bovenop de heuvel te staan. Vandaag niet. Ik heb veel te veel aan.

Gray bereiken we te laat voor het middag eten. In de pizzeria op de hoek willen ze nog wel twee pizza’s maken voor ons. De pizzaman probeert Duits en Engels te spreken en als hij hoort dat we uit Nederland komen vertelt hij dat hij in Almere heeft gewerkt. Hij is Algerijns en weet te vertellen dat er 9 miljoen Algerijnen zijn in Frankrijk, waarvan 1 miljoen zonder papieren.

Zou er nog een winkel open zijn? We willen nog brood enz. kopen. Hoera de supermarkt hier blijft gewoon open. Dat is weer meegenomen.

Op naar ons adres. Langs de Saône met zijn frisse bomen glinsterend in een toch nog laat zonnetje. En ik eindig mijn verhaal met nog maar een paar spetters te horen. Kan ik droog naar het toilet. Jaaaa, dat is buiten.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen