Dag (9, donderdag 27 juni. Verdun - Sedan 112 km

De route: Verdun - Bras sur Meuse - Forges s M - Brieullis s M - Dun s M - Sassey s M - Montigny devant Sassey - Wissepe - Stenay - Beaumont en Argonne - Yoncq - Autrecourt et Pourron w- Remilly Aillicourt - Bazeilles - Sedan.

De eerste 5 km en de laatste km’ers over asfalt, daar tussen, soms over bos paadjes over over de weg met veel plezier. Over de weg veel ber.

het weer:
In de ochtend bewolkt met dreigende luchten. Het onweer is niet gekomen. 31 graden.

De gegevens:
Om 8:30 uur vertrokken om 08:45 na het winkelen de stad uit. Gestopt om 16:45 uur. 112 km in 5:30, gemiddelde van 19 km/u
De hele route in z’n 3 gereden. Batterij verwisseld bij 65 km in Stenay.

Het verslag :

Golvend landschap

Wifi is vaak een van de eerste dingen die we vragen. Gisteren niet gedaan. Het password was veel te lang en we deden het dus steeds fout. Dus vanochtend met het ontbijt toch maar even gevraagd. Bleek dat er drie cijfers niet bij hoorden. Opgelost. Ja, want anders krijgen we ongeruste berichtjes van onze volgers. Zitten ze lekker met een kop koffie, terwijl wij in de hitte zwoegen, ons verhaal te lezen en al die foto’s te bekijken. En dan is er niets. Het is leuk om al die aardige berichtjes en aanmoedigingen te krijgen.

Maar goed. Verdun uit. Heerlijk langs de Maas over een mooi fietspad dat later twee sporen wordt, maar goed te doen. We rijden tussen kanaal en rivier en kijken naar de heuvels met rijpend graan en velden met koeien. Plots een grote zwarte stok over het pad. Een visser komt hard aanlopen na ons gebel. Oei, en ja we hebben best een aardige snelheid. We gebruiken onze hulpjes goed. Logisch dat er ooit een kanaal is gegraven. De rivier kronkelt als een gek en zoekt zijn eigen weg door het landschap. Dan opeens moeten we over de weg rijden. Gaan omhoog en omlaag. Zien de Maas ergens beneden ons.

Kijken heel ver over de golvende heuvels en graanvelden, waar de dorsmachines al bezig zijn.

Bij een boerderij zit een dame met vol bepakte fiets uit te rusten. Het is warm. Nou nee, het is heet. En we hebben inmiddels al ergens gegeten. We vragen of ze water nodig heeft. Nee. Oké. In het volgende dorp zien we onder het routebordje een klein bordje met de aanduiding dat je drinkwater kunt tappen. Daar gaat zij ook naartoe. Inderdaad achter de kerk met de kogelgaten. De historie is hier overal. Bunkers, palen met erop vermeld welke legerdivisies een brug of doorbraak hadden gemaakt en zelfs op een bord dat een heel dorp vernietigd was.

Heel veel keren stoppen we. Het licht is mooi en het uitzicht is mooi. Het is een lange rit. Vele keren gaan we omhoog en omlaag. Zullen we zo die kitkat opmaken, stel ik voor. Goed en we stoppen direct. Meestal duurt dat nog wel even. Dit keer niet, want pal voor ons en boven ons is een ooievaarsnest met drie jongen. De zwarte snavels open vanwege de warmte. Camera uit de tas, de smeltende kitkatjes maken we soldaat in het met rozen begroeide bushokje. Kijken waar we gaan slapen en drinken de lauwe koffie van gisteren. Zo, nu gaat hij wel weer. Een stukje verder zien we pa en ma ooievaar in het veld. Zouden ze eten zoeken of hopen ze dat hun jongen vertrokken zijn als ze terugkomen.

Acht kilometer voor Sedan rijden we weer langs het water. Op het grote routebord bij de brug zien we dat het morgen alleen maar langs het water gaat. Wie denkt dat hij in Frankrijk alles langs een rivier vlak kan fietsen heeft het mis.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen