Dag 36, dinsdag 4 juni. Rochefort - Verdon sur Mer, 93 km.

De route:
Rochefort - Échillais - Saint Agnant - Les Grossines - Marennes Plage - Ronce les Bains - La Palmyre - Saint Palais sur Mer - Royan - Verdon sur Mer.

Het weer:
Heerlijk zonnig weer, 23 graden, wind west, meer tegen dan mee, maar omdat we veel in de bissen reden en door het platte land met windsfscherm bomen, viel het wel mee.

De gegevens:
Om 09:00 vertrokken om 19:00 uur gestopt. 5:30 gereden. Gemiddelde van 17 afstand 93 km.
Tot de eerste pauze 41 km in z’n 1, daarna in z’n 2 en op de heuvels in z’n 3. Na 93 km nog voor ongeveer 15 km over.

Het verslag:

Mooi weer

Het gebeurt nog wel eens dat we op ons nieuwe adres zijn en even de dag terug moeten halen. Hoe zijn we begonnen, waar waren we eerst, wat hebben we gezien?
Zo’n dag was het ook vandaag. We stonden voor het appartement en konden er niet in. Na wat wachten en bellen is het gelukt. Ze hadden ons niet de juiste informatie gestuurd. Dat is balen en eindig je de dag niet met hoera, want we hebben echt wel een fantastische dag gehad. Zodoende moesten we hem even terug halen in ons geheugen.

Als het zonnetje schijnt gaat en zie je alles anders, ook al voel je je kleine teen tegen je schoen drukken, of bij elke kuil, je bezeerde stuitje.

Vanuit Rochefort zaten we direct op de goede weg en kwamen door de rustige straten in de stad op een pad langs de rivier De Seudre. Onbekend maar wel breed. Op een gegeven moment zagen we de hoge pijlers van de Transbordeur, de pont die boven het water zweeft. Een knap staaltje 20e eeuws vakwerk. Een kaart kopen ging 21e eeuws. En als de hekken gesloten zijn rinkelt de pont-bascule nog 20e eeuws met de bel. Iets verderop is een hoge brug waar we ook fietsers zien gaan. Dit is veel leuker. Het echtpaar dat we gisteren een paar keer inhaalden is er ook. We vragen waar ze naartoe gaan. Het antwoord is Rohan. Wij ook. Spraakzaam waren ze gisteren niet en nu ook niet. Niet meer gezien vandaag.

En wat was het fantastisch. Weer de marais met hier veel meer plassen en kronkelweggetjes. Wat koeien en paarden en heel veel koereigers.
Zie je in de verte een kerktoren word je om het plaatsje heen geleid.

Als er ergens een bankje staat kunnen we wel een kopje koffie drinken, een bar of restaurant komen we niet tegen. Het thermosflesje koffie legen we zittend op een balkje vergezeld van de kleine croissants van het ontbijt.
Route naar Royan staat er op het bordje via het bos. Niet even een klein stukje, maar kilometers met genummerde zijpaadjes naar de zee en waarschuwingen omdat er geen toezicht is.

Bij paal 45 willen we toch de zee zien. Door het fijne zand omhoog om over de oceaan uit te kijken. Het is niet makkelijk lopen. De schoenen lopen vol met het hete zand.
Niet veel later worden we verrast met een schitterende route langs de kust met een fietspad. Geen grote vakantiehotels, maar veelal mooie huizen en stranden en natuurlijk vakantieparken maar niet opdringerig.

Een genot om zo Royan te bereiken precies bij de boot die naar de overkant gaat. We waren er vorig jaar met slecht weer en laat. Nu nemen we de kans om die mooie markthal te fotograferen en die bijzondere moderne kerk die in drie jaar tijd is gebouwd nadat de vorige gebombardeerd is.
Op de boot spreken we een architect die vertelt dat zijn ouders in die kerk getrouwd zijn. De foto’s spreken voor zich.

We hebben net ontdekt dat we zelf ons bed op moeten maken. Kunnen we nog wel 😀 en een noodhanddoekje uit onze tas zullen we vandaag helaas moeten gebruiken. Gaat ook goed komen.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen