Dag 46, vrijdag 14 juni, Entraygues sur Truyère - Paulhac, 78 km.

De route:
Entraygues - Saint Amans de Cos - Hupsrlac - Saint Genevieve sur Argence - Cantoin - lac du Barrage de Sarrans - Sainte Marie - Gourdièges - Paulhac
Asfalt weg, maar niet gemarkeerd.

Het verslag:

Afzien


Dat was het vandaag. Doel? St. Flour. Daar gaan we voor. Gelukt? Nee. Klaar. Morgen weer een verhaal. Nu slapen.

Nee hoor. Ik doe echt mijn best om onze belevenissen van vandaag te vertellen. We wisten dat het zwaar zou zijn. We wisten niet dat we aan het einde van de dag regen zouden hebben. Anders hadden we in Sainte Genevieve overnacht, waar we gegeten hadden. Maar dan hadden we niet dit of dat gezien. Zo bespreken we achteraf de dag.

We blijven het een mooi gebied vinden met weiden vol met bloemen, koeien met van die grote bellen om hun nek, kastelen en kerken hoog op de heuvels. Of moet ik hier bergen zeggen. Tot drie keer toe klommen we tot 1000 meter. Bewijs is er niet. Er is geen foto van.
De bewolking nodigde niet uit voor mooie foto’s. Natuurlijk volgden daar ook drie lange afdalingen op. Prachtig was dat om zo hard naar beneden te gaan en mee te buigen in de bochten. Er moest flink in de remmen geknepen worden. Een weg lag bezaaid met van dat losse grind dat nog ingereden moest worden. Goed sturen en opletten.

We treffen het weer en kunnen in St.Genevieve van de middagmaaltijd genieten. De chef maakt speciaal voor ons een fruitdessert klaar.

Route goed in de gaten houden. We willen niet nog een keer in de fout gaan.
Bij de brug over de Truyere begint het te regenen. We genieten na van een lange afdaling en bewonderen de rivier met zijn rotsige oevers. Een visser in zijn bootje maakt het beeld nog mooier.
De regen houdt niet op. Even droog, even miezeren, even hard. We gaan twijfelen of we St. Flour gaan halen. Puzzelen, rekenen. Hoe ver is het nog en hoe veel moeten we nog klimmen. Besluit genomen. Niet naar St Flour, maar naar Paulhac. Goed dan, maar dan geen foto’s meer maken. Lukte bijna. Aangekomen in Paulhac kunnen we de chambre d’hôtes niet vinden. Inmiddels is het droog en er verschijnt een prachtige regenboog voor de camera.

En dan naar de Chambre d’Hôtes. Niet te vinden. We moeten bellen om de weg te vragen. Bij de straat wordt er op ons gewacht.
Het huis stond echt verstopt. Een douche, een broodje en slapen. Nee, nee, eerst het verslag.
En daar is hij dan.

Het weer:
Zware bewolking, weinig wind, vanaf de ochtendpauze lichte regen, aan het einde van de dag veel regen.

De gegevens:
Om 08:30 vertrokken en om 19:30 gestopt. 7 uur gereden 78 km, gemiddelde ongeveer 10 km p/u in de bergen.
De accu aan het einde leeg. Het eerste deel 1, na de koffie pauze in z’n 2 om de middaglunch te halen, daarna 2 tot we het ritme weer hebben, na een maaltijd is het even moeilijk trappen. Daarna weer in z’n 1 omdat we nog 40 km moeten en de accu nu half vol is.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen