Dag 35, maandag 3 juni, Saint Michel en l’ Herm - Rochefort. 94 km, nu in totaal 2500 km.

De route:
Saint Michel en l’Herm - Marians- Saint Xandre - Puilboreau - La Rochelle - Aytre - Angoulins - Châtelaillon Plage - Yves - Mache - Saint Laurent de la Prée - Vergeroux - Rochefort.

Dit keer uitsluitend over binnen wegen, smalle duin paden ed. Alles goed gemarkeerd, toch een keer een bordje over het hoofd gezien, dus 4 km omrijden.

Het weer:
Het begon fris, maar na de eerste koffiepauze werd het al warm. Temperatuur in de middag 29, ochtend 13, avond 22.

De gegevens:
Vertrokken om 09:15
Eerste pauze na 30 km, 11 uur, tweede pauze om 13:15 uur, gestopt om 17:15. 5 uur gereden ongeveer 18 km p/u.
Batterij tot in la Rochelle op 1, daarna 2, laatste 20 km in stand 3, er zat waarschijnlijk nog stroom in voor 10 km.


Het verslag:

Mooi weer

Wie had dat gedacht. We reden vandaag in korte broek en shirt en in La Rochelle was het 29 graden. Het leek alsof het nooit meer mooi zou worden. Een opsteker dus.

De chambre d’hôtes waar we vertrokken had een 320 jaar oude olijfboom staan om jaloers op te worden zo mooi was hij. De brioche vendéenne smaakte prima bij het ontbijt.

Door de polders van de marais was het heerlijk fietsen. Velden met tuinbonen, erwten, mais en ruige velden die hun gang mochten gaan.
Het prachtige licht zorgt ervoor dat we extra meters maken, want er wordt geloerd op een mooie foto en dan moeten we wel eens een stukje terug en lijkt het of we de visser aan de kant extra plagen. Tot twee keer toe moest hij zijn hond vasthouden die enthousiast tegen ons opsprong zo van hé gezellig we hebben visite.

Langs de weg staan speciale struiken, tamaris heten ze en ze kunnen de wind die er behoorlijk kan waaien, goed tegen houden.
Over dijkjes, bruggetjes, sluisjes en kanaaltjes is het goed opletten, want het pad is soms smal. Tegenliggers die ons aan zien komen stoppen voor ons. Zo’n gevaarte zal vast moeilijk hanteerbaar zijn.

Rijden we toch nog verkeerd. Terug maar weer en kijken of er nou wel of niet een bordje stond. Jazeker. Verstopt in het hoge gras.

Bij een brug haalt een man een emmertje water op aan een lang touw. Is voor de vissen die hij gaat vangen. Hij heeft zo’n groot vierkant net in het water liggen. De hengel is aan een hek vastgemaakt. Een verhoginkje zorgt ervoor dat hij makkelijker het grote visnet uit het water kan takelen. Voor ons is het nieuw.

We herkennen plekjes van vorig jaar en zoeken in de verte naar die speciale metalen kerktoren.
Opeens zien we hem. Dat wordt even daar een kopje koffie drinken. Er staat een leuk versierd bankje voor ons klaar. Kunnen het niet laten om er op te gaan zitten en een selfie te maken. De koffie gaat dit keer niet vergezeld met een koekje, maar met een snoepje verpakt in een papiertje met tekst op de binnenkant. Een grappig iets om de mensen bezig te houden. De oplossing van de vraag die erop staat wordt ook gegeven. Die ik niet. Ik wacht op een reactie. Vraag: hoe versier je een nul om een acht te worden?

We zijn benieuwd of we het nog eens tegenkomen.

La Rochelle was druk en hebben we vorig jaar ook gezien. Hebben we wat gegeten en niet lang gedraald. Met die motor van ons willen we een aardige afstand halen en dat is gelukt.

Hans ligt al te slapen terwijl ik aan het schrijven ben. Maar ja, de rest doet hij. Ik kus hem maar wakker.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen