Dag 25, vrijdag 24 mei. Binic Étables sur Mer - Lannion, 79 km.

De route:
Binic - Étables-Sur-Mer - Plage du Portrieux - Saint Quay Portrieux - Plouha - Lanloup - Bréhec - Plouézec - Sainte Barbe - Poulafret - Paimpol - Plounez - Tréguier - Langoat - Lanmérin - Rospez - Lannion.


De gegevens:
Om 09:00 uur vertrokken om 17:15 uur gestopt. Gereden 5 uur 30. Gemiddelde van 14 km p/u, afstand 79 km, stijgen 979 m, dalen 896m. 2 stevige beklimmingen 1 van 3 km en een van 1 km. Daar tussen nog tientallen afdalingen en kortere klimmetjes.
De eerste 40 km in stand 1 gereden, na 40 km in zijn 2 en stevige klimmetjes in 3, een in zijn 4, aan het einde. Batterij nog over voor ongeveer 15 km.
Het eerste deel voornamelijk Eurovelo 4 gevolgd, die ging ook weer regelmatig over grondpaden en geitenpaadjes, een enkele keer kort over een drukke weg, meestal stille weggetjes. Het tweede deel na Paimpol tot Tréguier de Eurovelo 4, daarna eigen berekende route. Hier minder klimmen en dalen.

Het weer:
De gehele dag dreigde het te gaan regenen, de zon kwam regelmatig achter de wolken vandaan, we reden precies op de grens van bewolking en schone lucht. We zagen de bui al hangen, maar het bleef uit. Nog geen korte broekenweer, de temperatuur liep in de namiddag flink op. Eerst veel wind, later minder en ook tegen.

Het verslag:

In ons element

Zijn we zeker. Eén kopje koffie in een vintage bar en muziek van Edith Piaf. Non je ne me regrette rien. Natuurlijk niet. Het is toch fantastisch om wakker te worden en de zon te zien opkomen vanuit je bed? Het gordijn hebben we niet dicht gedaan.
Hadden we door moeten rijden? Nou nee, daar zijn we nu wel achter. Wat een klimmen was dat vanochtend.

Dan hadden we gisteravond niet die wandeling gemaakt en die visser zien floppen. Trekken en draaien aan die hengel en dan hupsakee een grote dikke dot met wier ploft er op de kant. Het aasje zat er nog tussen.
Hadden we ook niet die visser met zijn lieslaarzen aan vanuit zijn bootje in zijn badkuip bootje zien stappen. Erg makkelijk ging het niet. Je blijft dan expres kijken of het wel of niet goed gaat. Die plastic bootjes liggen overal aan de kant om naar het echte bootje te varen. Vaak zitten er ook nog wieltjes onder.

En dan vanochtend ontdekken dat we in een bejaardenhotel zitten. Hans zet zijn bordje met brood op een tafeltje en loopt terug voor de thee. Ik kom eraan zet mijn bordje neer. Komt er een oude baas aan, zet zijn kom neer en mompelt iets van dat het zijn plaats is. Nou ja. Een paar Belgen weten ons te vertellen dat hij niet helemaal lekker is. Oké gaan we gewoon ergens anders zitten.

Jazeker. Hadden we dit, dan hadden we dat enz.
Nu hadden we een mooie tocht naar Lannion door bossen met varens en over veldwegen. Steile afdalingen en opeens een kat die Hans aan wilde vallen. Sprong net voor de fiets weg. Dat had een flinke valpartij kunnen worden.

In Paimpol wat gegeten en weer verder. Besluiten waar we naartoe gaan en welke weg we volgen. Achteraf blijkt dat we goed gekozen hadden, want terug kijkend naar vorig jaar hebben we nu veel minder hoeven klimmen en hebben we dat bijzondere kerkje gezien met al die leuke orchideetjes in het gras.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen