Dag 14, maandag 13 mei. Bolbec - Etretat, 31 km.


De route: Bolbec - Bernieres - Vattett-sous-Beamunt - Bretteville-Du-Grand-Caux - Gerville. - Les Loges - Bordeaux Saint Clair - Etretat
Het eerste deel over lappendekenweg, later drukke weg einde weer lappendekenweg.

Het weer:
We begonnen gelijk met motregen, pak aan, halverwege werd het droog en kwamen aan toen de zon doorbrak, de verder hele dag zonnig.

De gegevens:
09:15 vertrokken om 10:45 aangekomen. Gemiddelde 19.7 km.
Batterij. Stand 3, voor een kwart leeg.

Het verslag:

Etretat

Zie je de foto’s, dan weet je waarom we hier zijn. Vanaf onze plek tot hier was niet ver, maar het kom niet anders.
Wel weer een mooie tocht over landweggetjes en af en toe een stukje langs een wat drukkere weg.

Het leuke van de landweggetjes is dat je dan opeens een paar oren van hazen boven het mais uit ziet steken en weer naar beneden ziet gaan en weer omhoog. Kiest er een het hazenpad dwars over een nog kaal veld. Eén fazant loopt er te pikken, hoort een geweerknal en vliegt op. Ik riep nog dat hij laag moest blijven. Twee jonge katjes spelen op de weg en duiken gauw tussen de maisplanten als wij er aankomen.

En omdat het miezerde toen we vertrokken kwamen we met regenpak aan in Etretat. Toeristisch, dus heel wat bewonderaars voor onze fiets. Fiets in het hotel gestald en aan de wandel.
Best wennen de heuvel op naar het kerkje. Natuurlijk ga je hier naar toe voor de prachtige krijtrotsen Met in de verte een gigantisch windmolenpark.

Terwijl Hans foto’s maakt zit ik te kijken naar een groepje vogels op een rots in het water. De golven nemen heel langzaam het bezit van het eiland over. Eén voor één vliegen de vogels op. De twee laatsten lijken een wedstrijdje te doen, maar ook zij vliegen op als het te nat aan hun voeten wordt.

De speciale tuin was ook zeker de moeite waard om te bezoeken.Ik hoef eigenlijk niets te vertellen. De foto’s zeggen genoeg. De mooie huizen zullen we ergens anders bekijken. Die zijn verdwenen voor de atlantik wal op last van Gen. Rommel.

De steentjes van het strand, de galettes, mag je niet meenemen vanwege de silica die erin zit. Het zal wel.

Eén klasje kleuters zit op een stenenvrij plekje lekker in het zand te spelen. Meeuwen komen schooien, maar krijgen niets. Dankbare beesten om te fotograferen, maar ook de mensen die fotograferen.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen