Dag 7, maandag 6 mei. Sangatte - Le Tourquet-Paris Plage. 73 km.

De route:
Sangatte - Escalles - Wissant - Tardinghen - Audinghen - Audresselles - Wimereux - Boulogne sur Mer - Outreau - Le Portel - Équilhen Plage - Condette - Dannes - Campers - Étaples - Le Tourquet/Pais Plage.
De route ging veel langs de zee, maar er moest ook veel geklommen worden zeker tot aan Boulogne sur Mer, daarna ook weer veel afdalingen. In Outreau een lange stevige klim, en later na Le Treport nog eens. De weg werd wel goed aangegeven.

Het weer:
Tot een uur of negen lichte motregen, daarna tot 10 uur droog, vanaf 10 uur lichte tot harde regen aan een stuk door totdat we om 13:00 uur zijn gaan eten. Vanaf 2 uur werd het minder en vanaf drie uur werd het echt droog en kwam de zon er door. We kwamen opgedroogd aan. De harde wind had onze natte broeken en jassen droog geblazen. Het was nog wel koud.

De gegevens:
73 km met een gemiddelde van 16 km, het eerste deel 73 km veel klimmen, gemiddelde van 14, het tweede deel meer dalen gemiddelde van 17. Eerste deel in stand 2 en klimmen in stand 3. Tweede deel in stand 3 en klimmen stand 4. We moesten nu ook het kleinste verzet gebruiken. Het lijkt alsof de motor de kracht omhoog niet aan kan en dan even stopt, je voelt dat hij aanzet en dan opeens houdt hij in alsof je afgeremd wordt en dan zet hij weer aan, of we kunnen nog niet gedoceerd fietsen.

Het verslag:
Hoop

Op wat? Natuurlijk willen we mooi weer. Hoopt iedereen op, maar we moeten het er maar mee doen. Achter de wolken schijnt de zon en wat voor ons het belangrijkste is, tussen de regendruppels door is er best nog wel iets moois te zien.

We vertrokken droog met de regenkleding achterop om direct te kunnen pakken. En dat was al vrij snel. Eerst de jas en later de broek.
Het echte werk begint nu ook. Het is nog zoeken hoe met onze ondersteuning om te gaan.

Langs de weg zien we leuke slanke gele sleutelbloemetjes. Rechts van ons Het Kanaal in de mist. Als je goed kijkt zie je de boten varen. Toch worden er tussen die regendruppels door nog foto’s gemaakt.

Dan een witte krijtrots. De eerste. Cap Blanc Nez is het nú niet waard om naar toe te rijden. Net als Cap Gris Nez.
De vakantiefietser die we inhalen groet amper. Nog een paar keer komen we hem tegen.

In de plaatsen is het druk. Veel vakantiegangers die zich nat laten regenen. Gelukkig kunnen we ergens koffie drinken en even bijkomen.

Verder weer. De weg gaat op en neer en we trappen ondanks onze ondersteuning nog flink mee. Heerlijk is het dan om af te dalen.

In Boulonge sur Mer zoeken we een restaurant en nemen ons déjeuner hopend dat droog zou worden. Jawel en dat gebeurde ook. Hoop doet leven. Toch?

Ook in Le Touquet maken we een avondwandeling en verbazen ons over de vele hotels en appartementen met daarbij de vele parkeerplaatsen. Ertussen nog wat mooie oude huizen.

Hans gaat later nog een keer en weet een paar bakvissen met handtas en op slippers op de gevoelige plaat vast te leggen. Ze liepen zich vast en gingen met een nat pak naar huis.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen