Dag 64, Nancy - Talange, 100 km

Het weer:
Veel zon, eerst volle zon, daarna gesluierd en dreiging voor onweer, wat gelukkig is uitgebleven en later weer volop zon, temperatuur boven de 37 graden, maar wind in de rug uit het zuid/westen.

De route:
Wederom allen over asfalt gereden, met een redelijk goede route aanduiding langs de route. Weinig last van autoverkeer.

De gegevens:
Om 08:30 vertrokken en om 17:45 uur gestopt. In totaal 5:30 uur gereden. 100 km, gemiddelde. Van ongeveer 17 km. Snelheid; 38 hoogste. Stijgen260m en dalen 373.

Het verslag:

De Moezel

Klimbenen hebben we, zegt Hans. Daarom gaan we zo hard en we rijden vlak. Is nu ook het beste met die warmte en we rijden heel veel onder bomen. Het eerste stuk dat we rijden is richting Nancy en zien zelfs een muurtje langs het kanaal met mos begroeid. Een klein stukje maar. En natuurlijk worden we iedere keer van de ene naar de andere kant gestuurd. Dat blijft de hele dag zo. Soms moet er een bocht zo scherp genomen worden en schrikken we, want dan moet je opeens een stukje steil omhoog. Lukt echt niet altijd om dan op de fiets te blijven zitten en boven te komen. De viaducten en bruggetjes zijn echte aandachtvragers. Dat leuke toetertje van Hans doet dan even goed zijn best. Het is nog steeds niet gebeurd dat er een tegenligger aan kwam.

Heel even rijden we in Nancy en zien de grote schildering op de muur die we vorig jaar gefotografeerd hebben. Toen hebben we daar rondgekeken en wat gegeten. Nu gaan we door. Langs de Moezel en heel veel fabrieken. Ook mooie oude fabrieksgebouwen die nog gewoon gebruikt worden. Komen ook weer langs mooie graffiti en herkennen het. Als Hans de betonnen bogen van een brug fotografeerde stopte een oudere man en begon een praatje. Nee, zei hij. Pont a Mousson is niet ver meer. Alsof hij wilde zeggen: “Jullie kunnen toch wel verder?” Hij had behoefte aan een praatje. Was in Amsterdam geweest en in Edam en had gezien hoe ze daar haring(harang) aten en vertelde terloops ook nog even dat Pont à Mousson de enigste stad in Europa is die in een driehoek is gebouwd.

In Pont à Mousson kunnen we nu de markthal in en drinken koffie op het plein. Ook daar waren we al vorig jaar. We rijden door en gaan van het ene dijkje tussen Moezel en kanaal naar het andere dijkje. Langs oude dichtgegroeide sluizen. Hoge wallenkanten met bomen begroeid en langs watertjes waarlangs allemaal kleine paradijsjes opgetrokken uit oude deuren en van alles en nog wat. Heerlijk onder de bomen en aan het water. De meesten waren niet bezet. Ook Metz doen we dit jaar niet aan. Om ons hotel te bereiken worden we niet langs de Moezel gestuurd. Stoplicht, rotonde rechtdoor, linksaf, rechtdoor enzovoort. Totdat we er bijna zijn. We stoppen. Klopt niet. Nog een keer invoeren. Nee, we moeten zo. Daar moet het zijn volgens de app. We staan voor een open stuk met grote keien voor een olifantenpaadje. Laten we maar doen. Tussen wat bosjes door en warempel. Het is goed. We zijn er.

En alsof de duvel er mee speelt. Ze hebben waarschijnlijk in de gaten dat dit onze laatste dag in Frankrijk is. Tijdens het eten treedt er iemand op die Franse liedjes zingt. Voor het eerst nemen we een lekkere sorbet toe.

Denken aan gisteren dat we zonnebloemen zagen die ons niet aankeken en vandaag wel. Denken ook aan de gedichten die op de brug zagen en niet vermeldden in het verslag. En zo zijn er nog zeker heel veel dingen die we niet vermeld hebben.
Morgen richting Luxemburg.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen