Dag 61: Fresne Saint Mamès - Ailaincourt, 84 km

Het weer:
Tot 08:00 uur regen, daarna zonnig en harde wind mee. Wel fris, dus windjack aan tot 11:00, daarna was het lekker warm.


De route:
Wederom over asfalt wegen, eerst over rustige autowegen, later langs het kanaal over stille fietspaden.

De gegevens:
We vertrokken om 08:30 uur en zijn om 17:00 uur gestopt. 84 km, 5 uur:15 gefietst, gemiddelde ongeveer 16 km. Snelste 45 km. Klimmen 524m, dalen 498m.

Het verslag:

La Saône

In de reviews hadden we het al gelezen. Een aardig hotel met een bijzondere stijl. Americain noemen ze het zelf. Een grote buffelkop aan de muur en een grote schedel met een paar enorme hoorns aan de andere muur. Een schommelstoel met rood lederen bekleding net als op de stoelen. Het deed ons denken aan het wildwesthotel met de poepton en het geweer aan de muur. Dat was hier niet het geval. De trap naar boven was blauw geschilderd net als de spijlen van de trap. Het zag er leuk uit. Voor onze kamer waren verschillende kleuren gekozen. Een oranje muur’ een lila muur en een blauwe muur. Het toilet had oranje muren en op de pot een oranje bril. De deuren waren blauw geschilderd en ook de verwarming had een kleurtje gekregen. Echt alles netjes gedaan en op elkaar afgestemd. Een paar passende schilderijtjes aan de wand. Helemaal af. Leuk toch als je van iets ouds zo iets kunt maken? Wij vonden het prachtig.

Nog fris bij het vertrek en windjackje aan. Dat al gauw uitging toen er wat geklommen moest worden. Kijken naar de lucht. We zien al wat blauw. Dat komt wel goed vandaag. Hoog in de lucht een ooievaar? Jawel. We zitten in de buurt van water. De bergen zijn lager en de weiden zijn vlakker. Mais, graan en veel weiden. Soms met heel veel koeien.
Muren van opgestapeld brandhout en bedrijven waar het hout verwerkt wordt. Grote stapels boomstammen liggen er klaar.

Vandaag is de blauwe lucht vol met allemaal witte plukken wolk. Effe anders dan gisteren. Roofvogels, buizerds misschien, zweven boven ons lijken op ons af te komen en zweven dan sierlijk weg. Grappig als je tegelijk hetzelfde opmerkt.
De Saône gaan we volgen en in Port sur Saône drinken we koffie. Daar hebben we vorig jaar zo heerlijk zitten eten. Helaas het is nog veel te vroeg. Dus door langs de rivier met prachtig in het water hangende takken. Een mooi gloednieuw pad dat opeens over gaat in wat minder. Misschien gaan ze volgend jaar verder.
Een bruggetje, is even omhoog en door de spijlen van de brug zien we een groepje zwanen achter elkaar zwemmen. Heel snel stopt Hans. Ik kan de fiets bijna niet houden. Zo snel moet hij zijn, want ze draaien en komen onze kant op. Zou de foto gelukt zijn?

Een restaurant in een ander plaatsje blijkt dicht te zijn. Dat is een tegenvaller. Hopelijk in het volgende dorp. Wel weer zo’n mooi kerktorentje. Het lijkt of ieder dorp zijn eigen mooie glimmende kerktoren heeft. Maar helaas in het volgende dorp zijn we te laat voor het eten. De baas is onverbiddelijk. Nee, we serveren niets meer. Dan maar ergens langs de kant van de weg ons broodje eten.

Langs het kanaal vervolgen we onze weg. Iets verder rechts van ons de Saône. En dan opeens zijn we al bij Selle. Zien de twee vissende jongens, maar hebben niet in de gaten dat de ene neef Yves is die ons ook ziet maar twijfelt of wij het zijn. Even later staan we voor de deur van broer Paul die ons hartelijk verwelkomt. Dat wordt een gezellige avond.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen