Dag 60, Viller Farlay - Fresne Saint Mamès, 81 km

Het weer:
Toen we begonnen om 08:30 was het net gestopt met regenen, de regenwolken trokken langs de bergen omhoog op, bewolkt, fris, en aangenaam. Licht windje in de rug. Daarna verscheen de zon en prachtige onweerswolken. Om 12:00 spetteren en om 12:30 regen. Toen zaten we binnen te lunchen tot 14:00 uur regen daarna weer zonnig.

De route:
Wederom asfaltwegen en soms veel verkeer, ook veel vrachtauto’s die niet langzaam reden.

De gegevens:
Om 08:30 vertrokken om 17:00 uur gestopt. In totaal 5:15 uur gefietst, gemiddelde van 16 km. Max snelheid 47 km p/u. Stijgen 672m , dalen 703m.

Het verslag:

Luchten

Vertrokken van weer een bijzonder huis. Jonge idealistische mensen kopen een groot huis en verhuren een deel als BenB. Leuk opgeknapt met opgeknapte oude meubels en houten vloeren. Ons toilet was een droog toilet, dat wil zeggen dat je niet kunt doorspoelen, maar een schep zaagsel op het hoopje gooit dat je achter laat. Werkt prima. Een poepdoos dus. Je maakt wat mee.

Twee Finse dames zaten ook aan het ontbijt met hun dochtertje en vertelden dat ze zaterdag vanuit Finland waren vertrokken en nu op weg waren naar de Costa Brava. Ook een hele onderneming.

De bakker had geen snijmachine. Prima dan snijden we zelf. De rozijnen broodjes die hij verkocht waren zo dik dat ik geen ander brood meer hoefde.

Al na de eerste foto, die gemaakt werd vijf minuten na vertrek, wisten we al wat de titel van het verslag zou zijn. Nog vele stops zouden volgen. Was het niet Hans, dan was ik het wel die iets opmerkte. Bewolkt weer geeft altijd mooie kleurschakeringen en helemaal als het zonnetje er ook nog bijkomt. Een stukje rijden. Stoppen. Nee, een stukje verder.
Lange stukken weg waren heerlijk om af te dalen en de benen stil te houden om dan weer een paar honderd meter te moeten trappen. Stukken bos afgewisseld door graanvelden met grote stukken platgeslagen graan door de regen of weilanden met koeien. Hier wordt ook wijn geproduceerd, maar wijn proeverijen, zoals in het zuiden zien we hier niet. Wel is men hier biologisch verantwoord bezig, want overal zie je bio.

De luchten leken zich wel op te stapelen. Witte en donkere grijze wolken vormden een prachtig decor. Het ene moment was het mooi door het licht dat er was en het andere moment was het weg. Toch nog gevangen in die foto. Hans is bijna niet te stoppen als hij dat allemaal ziet. Het moet vastgelegd. Om de haverklap roepen we:”Mooi!” En dat is het ook vinden we.

Een vriendelijke man wijst ons in een plaatsje de weg waar we koffie kunnen drinken. In de grote supermarkt uit de automaat. Echt niet lekker. Voor het toilet moet je een sleutel vragen. Nog steeds Corona angst?

Marnay betekent voor ons dat we aardig opschieten. Ons volgende reisgids je mag uit de tas. De eerste regendruppels vallen en we staan precies voor een restaurant. Er zitten een aantal gendarmes te lunchen. Zal vast wel goed zijn. En net dat we binnen zitten barst de bui los. Lekker, we hoeven niet in de regen te fietsen.

Lunch klaar en regen weg. Waar gaan we naartoe. We kijken op de telefoon en zoeken. Oké, die plaats ligt op de route en kunnen we halen. Weer kijken we naar de wolken die toch minder mooi zijn dan vanmorgen. In Fresne Saint Mamès slaat de kerkklok vijf uur en wij staan voor Du Mouton Blanc waar we vriendelijk ontvangen worden. Goed gedaan zeggen we tegen elkaar.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen