Dag 51, Alignan du Vent - Saint Jean de Fos, 46 km

Het weer:
Helder zonnig weer, temperatuur steeg tot boven de 30 graden, wind uit het Noord Westen windkracht 4, stevig. Meer tegen dan mee.

De route:
Alleen over normale asfaltwegen, de GPS probeerde ons nog over grindpaden te sturen, maar dat zijn grindpaden voor de voertuigen die door de velden gaan en niet voor toerfietsers, die optie maar uit gezet. Geen aanduidingen meer, wel de tekst uit het boekje kunnen volgen. Het is een pittige route met op en neergaande wegen, niet zo kort en stijl als in Bretagne/Normandie maar wel pittig.

De gegevens:
Bij de foto’s zitten wat hoogte profielen voor deze route.
Vertrokken om 08:30, gestopt met fietsen 14:00 uur. Gefietst in totaal bijna 4 uur, 46 km, gemiddelde 12 km p/u. Langzaamste, 2,3 snelst 49 km p/u. Stijgen 427m, dalen 390m.

Het verslag:

Heet

O ja, ik moet natuurlijk nog wat vertellen over het hol van de leeuw. Nu hebben we een kamer en douche en toilet met eigen sleutel op de gang. Prima. Maar in het hol van de leeuw was het toilet naast de keuken. Er stonden niet voor niets twee spuitbussen klaar. Het gebruikte toiletpapier mocht in een emmer met deksel gedeponeerd worden, want het toilet was een sanibroyeur. Zo een die alles fijn maalt. Leuk voor de schoonmaker.
Slecht geslapen. De klok van de kerk sloeg 12 keer. Even wachten. Toen nog eens 12 voor degenen die het nog niet gehoord hadden. Twee uur ook nog gehoord. Twee keer. De hele nacht een ventilator aan vinden we niet fijn. Toch nog geslapen dus.
We werden nog even uitgezwaaid en bonne route gewenst en daar gingen we weer. Eerst door wat smalle straatjes met een geultje in het midden. Daarna de D en C-wegen. Er wordt hard gereden. Inhalen van fietsers dient ruim te gebeuren. Het is wel duidelijk dat sommige automobilisten een hekel aan fietsers hebben. De smalle wegen hebben ter beveiliging regelmatig een versmalling, zodat men op elkaar moet wachten.
Het is heet en zelfs met zonnebril op is het licht fel op de ogen. Op een druk punt zien we een Intersport en daar koop ik een petje met klep voor onder mijn helm. Het helpt.
In de verte zien we flinke heuvels en echt Hans herkent een plek waar hij toen een foto heeft gemaakt. Ook de oude richtingaanwijzer, een stenen paaltje met tekst staat er nog steeds. Goed opletten, want de wegen kruisen elkaar behoorlijk en als je even niet oplet ga je de verkeerde kant op.
In de dorpjes is hier wel wat te doen. Aankondigingen en afzettingen voor de feesten die er gaan komen. Bars onder luifels.
We halen een frisse drank en gaan aan een tafeltje zitten. Was niet de bedoeling. We hadden daar wat moeten bestellen. Tja en dan verstaan we echt niet wat iemand zegt en wat er bedoeld wordt. Ahum.
Lang doorfietsen is niet verantwoord en we vinden iets in St.Jean de Fos. Op het plein kunnen we nog een middagmaal bestellen dat er goed in gaat. We worden vriendelijk ontvangen op ons nieuwe adres en kunnen bijkomen van de hitte. De hotelbaas die ons helpt heeft net als veel Franse mannen een klein vlechtje in zijn haar.
We wandelen nog een rondje en zien dat dit pottenbakkersdorp leuke regenpijpen heeft en dakgoten.
En ja hoor. Hier is het ook feest. Bandjes die vrolijke muziek maken. Ouders met kinderen komen gezellig bij elkaar. De kinderen rennen en spelen overal tussendoor. Hele kleintjes gaan op ontdekkingstoer in de gaten gehouden door hun ouders. Een leuk en vrolijk gezicht.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen