Dag 42, l’ Aiguillon sur Mer - Angoulins, 80 km

Het weer:
Lichte bewolking, wel warm, de zon werd mooi gefilterd door die bewolking en af en toe prikte er een streepje licht doorheen. Om 11:00 was het helder en zonnig, mooie stapelwolken vormden zich in de loop van de dag. De wind was matig, beetje tegen. Een prima dag om te fietsen in korte broek en T shirt.

De route:
Was weer prima aangegeven, nog wel veel verharde wegen met grind, minder fijne niet meer een zandweg. Af en toe nog wel een slinger paadje, maar dat konden we ook vaak vermijden en namen de gewone weg. Het was zondag en weinig verkeer.

De gegevens:
80 km in 5 uur fietsen, gemiddelde van 16 km, hoogste snelheid 25 km. Vertrokken om 09:15 uur, gestopt om 16:15 uur. Gestegen 167, gedaald 155

Het verslag:
Kilometers

Inderdaad kilometers lang kunnen we over weggetjes en wegen rijden zonder een dorpje tegen te komen. Wat huisjes en boerderijen ver uit elkaar. Gigantische velden met graan en zonnebloemen en zelfs een met plastic bedekt. Echt niet zo’n petieterig veldje. Sloten met water en vaarten en kanalen, dat was wat we onderweg tegenkwamen. Toch was het prima te doen. De stenen dijk langs het water vanuit l’ Aiguillon vonden we wel bijzonder. Net over de dijk heen kunnen kijken is natuurlijk het leukste. Een rivier zien die leeggelopen is vanwege het eb geeft altijd weer leuke plaatjes.
De lucht werd donker, de plakten aan ons vast en toch maakten we ons geen zorgen. Zou het gaan regenen? We zouden een plekje zoeken bij een van die boerderijen. Soms zijn het alleen maar schuren en stallen.
Maar. Ja, maar. We willen wel een keer een kop koffie. En dan zie ik in de verte iets dat lijkt op een kerktoren of een elektriciteitsmast, maar die laatste heb je hier niet. Zou het een luchtspiegeling zijn? Mijn ogen doen gewoon pijn van het licht. De bewolking is weggetrokken.
Ah, weer een ander pad in. Er staan wat grote gebouwen en zelfs een plaatsnaambord. Wij worden een andere kant opgestuurd, maar gaan toch het plaatsje in op zoek naar een bar en de kerktoren. Die is er echt wel en ook heel bijzonder, want hij is van metaal. Vandaar dat ik aan een elektriciteitsmast dacht. De oude kerk stond te ver van het plaatsje en toen heeft een gulle gever er voor gezorgd dat de kerk dichterbij kwam en heeft een plaatselijke onderneming de toren gemaakt.
Eerst leken we niets te kunnen vinden en toen was er opeens heel veel. Je moet gewoon de haven opzoeken. Terug naar de route. Eerst onder een brug door, want dan hoef je de drukke straat niet over te steken. Het is nog steeds goed gegaan bij al die bruggen en tunneltjes. Ze lopen zo vaak met een bocht en daarom maken we altijd geluid met piepertje bel of praten. Het is ook maar vaak net breed genoeg om elkaar te passeren. Maar ja alsjeblieft wij er aankomen dan kan het lastig zijn met al die bepakking.
Na weer een rit langs een kanaal diep beneden ons raken we tijdens onze lunch in gesprek met een hardloper die klaar is met zijn rondje. Hij vertelt da La Rochelle een mooie stad is met al zijn torens en wallen. Dat is inderdaad het geval. Een centrum dat autovrij is en prachtige fietspaden heeft. Daar heeft Hans zich echt even uitgeleefd. De foto’s zeggen genoeg. Ik mag de fiets vasthouden, maar zodra Hans klaar is mag hij weer sturen. Ik vind hem veel te zwaar.
Op naar ons volgende adres voor de nacht. Komen opeens langs stranden met zandkleurige stenen. Bijzonder vinden we. Onze trouwe app op de telefoon leidt ons naar ons nachtverblijf. Ziezo weer een prima dag gehad.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen