Dag 18; Grandcamp - Quettehou, 90 km.

Het weer: vandaag eindelijk de hele dag zon, vanmorgen zelfs zonsopgang, nog wel fris, dus nog niet met korte broek gereden en jack de hele dag aangehouden. De wind maakte het koud, niet al te harde wind, maar wel uit het noordwesten en dat was koud, in de middag werd de wind hard.

De route: De route was weer goed aangegeven en telkens zoveel mogelijk over stille weggetjes, nu wel meer over paden met gaten en grind in de weg, dat is wat minder, maar tot nu toe een uitstek de Eurovelo4 route.

Verslag:

Mei

Wat een feest is het om deze prachtige route te kunnen en mogen fietsen. De natuur lijkt op z’n mooist. Nu het raapzaad bijna is uitgebloeid laten de meidoorn en de vlier zich in al hun glorie zien. En echt langs elke weg of elk pad zie je ze. Soms lijkt het of de boom met sneeuw bedekt is. Zo vol met die witte bloesem. Boomgaarden in volle bloei. Weilanden met boterbloemen, zuring en kievitsbloemen.
We rijden door de Marais moerasgebied. Heel veel gele lis zien we. Het is prachtig.
Utahbeach hadden we nog niet gehad en daar waren we niet zo maar. 46 km hadden we er voor nodig. Maar dan krijg je wel weer wat te zien. Veel herdenkingsplaten en hier ook mooie beelden waardoor dingen echt een beetje gaan leven en je je een klein beetje kunt voorstellen hoe het was.
Straatnamen en wegen hebben hier de naam van een Amerikaanse soldaat, dus is het road en geen rue. Opvallend is dat ze heel schoon zijn, dus worden onderhouden net als de jeeps en tanks die bij de monumenten staan.
Toen we op ons adres aankwamen en heerlijk buiten in het zonnetje zaten met een hapje en een drankje onder een grote palmboom voelden we ons als God in Frankrijk. Geen idee wat die er voor deed, maar wij tikten 90 km op de teller af en dat ging echt niet allemaal vlak.
Morgen een grote stad. Cherbourg.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen