Dag 12. Limerville - Le Havre; 82 km.
Weer: we begonnen met bewolking en nog harde wind, kil, dus regen jas en warme kleding aan. Om 12:00 uur kwam de zon door, toch nog niet alles uit gedaan, want de afdalingen waren koud en kil, tot we voorbij Étretat waren, 32 km verder, toen werd het echt lekker en vooral omdat we daar ook veel moesten klimmen kon de overjas uit. Daarna heerlijk zonnig, nog wel wind, maar niet hinderlijk meer.
Route: Limerville - St. Helene Bondeville - Életot -Semville sur Fécamp - Fécamp - St. Leonard - Cerville - Les Loges - Bénouville - Étretat - Le Tilleul - Le Potrie Cap d’Antifer - St. Jouin-Bruneval - Heuqueville - Cauville sur Mer - Octeville sur Mer - Le Havre.
De Eurovelo 4 weer gevolgd, waardoor we wel aardig wat stevige klimmetjes kregen, maar ook niet veel autowegen hadden. We reden zelfs een keer over een oude spoorlijnroute, de GPS gaf een andere route aan, maar de bordjes wezen ons naar het spoorlijntje, stuk aangenamer. Alleen het laatste deel 20 km was een slechte weg met veel hobbels drempels en kuilen. Na Heuqueville. Het klimmen begint te wennen.
Verslag:
De Seine
Jawel we zijn al aan de Seine. En niet alleen Parijs ligt eraan, maar Le Havre ook. Kan het me niet herinneren van school. Moderne stad die met Europees geld goede dingen doet voor de bevolking. Vinden wij. Een prachtig skatepark bij het strand, prachtige fietspaden, parken worden aangelegd op oude fabrieksterreinen en oude fabrieken zijn omgeturnd naar restaurants en allerlei nevenfuncties.
De stad kwamen we binnen weer heerlijk naar beneden en kwamen bij het strand uit en keken naar de jeu de boules en de skaters.
Fécamp, nog nooit van gehoord. Maar ze hebben daar een geweldig mooie oude, houten reddingsboot liggen die natuurlijk onze aandacht had getroffen.
Het leukste plaatsje dat we tegenkwamen onderweg was wel Étretat met prachtige huizen en bijzondere kliffen.
Iedere keer rijden we weer naar de zee en de kliffen toe. Een bocht naderen en dan naar beneden kijken en iedere keer weer denken van wow en mooi. Zoeven naar beneden, afremmen voor bochten, want ja, wat komt eraan. Een snelheidsmeter langs de weg. Kijken of hij ook fietsers pakt. Ja, en we zetten even aan 18, 19, 20 en we zijn er voorbij. Leuk spelletje.
We stoppen om een appeltje te eten en een dame komt ons vertellen dat ze een benefietconcert gaan geven. Of we ook zaterdag kunnen komen en van het ene op het andere moment denkt ze dat ze het beter in het Engels kan vertellen. Alleen, ze komt er niet uit en ze vertrekt.
De zwaluwen durven hoger te vliegen. Het wordt mooier weer. Dat zal fijn zijn en kunnen we eindelijk in ons shirtje rijden.
Onderweg kijken waar we het beste tegen een goede prijs kunnen stoppen en besluiten door te rijden. Tot onze verrassing wel heel wat kilometers op de teller gezet.
Geschreven door Hans-en-alies.avonturen