Vanmorgen ben ik wakker geworden met een nogal snottergevoel. En het is niet prettig om snel op te staan en met moeite kan voorkomen dat de bellen over je lippen lopen. Als kind kijkt daar niemand van op maar als je op mijn leeftijd naar buiten stapt met van die neus-druipers wordt je toch een beetje raar aangekeken. Een half pakje zakdoekjes later had ik het aardig onder controle en niemand of niets houdt mij tegen om mijn voornemen om Strasbourg te bezoeken waar te maken. Als het weer ook maar een beetje aanleiding geeft gaat de deur open, zitje en tafeltje eruit en de schoenen ombouwen. Dat ombouwen van die schoenen weet de laatste tijd wat. Vanwege de pijn in de rug en de voeten ben ik langs geweest bij de pododokter. Die heeft zooltjes aangemeten. Dat helpt wel maar het is wel een gedoe. Originele zooltjes eruit. Podozooltjes erin. Maar goed. Schoenen klaar op naar Strasbourg maar.

Het plan was om vanaf de camping met de bus, die stopt hier voor de deur, naar Strasbourg te gaan en daar een stadswandeling te maken. Had een mooie uitgezocht. Maar als je met een Nederlandse gedachte en instelling in een ander land met het openbaar vervoer wilt kom je bedrogen uit. Stap je bij ons in dan check je in met je betaalpas, telefoon of een abonnement. Je kan hier ook gewoon inchecken maar dan moet je als vreemdeling wel eerst een een kaartje kopen. Netjes bij de chauffeur en niet bij een kaartjes automaat. Geeft niet, ik was op alles voorbereid. Kaartje betalen met de telefoon? Dacht het niet. Dan met de bankkaart. Chauffeurtje blijft nee schudden. Alleen cash. Geen probleem. Heb ik ook. Hij wilde alleen het briefje van €50 niet accepteren. Kaartje kost €2,50 dus ik snap dat wel, maar toch. Dan heb je het geluk dat er nog een aantal Nederlandse toeristen achter je staan en zeggen, “Wij betalen dat kaartje wel even”. Anders kan je mooi terug naar de camper en loop je weer een bus mis. We realiseren ons dat niet altijd maar Nederland is wat die techniek betreft een vooruitstrevend en vooroplopend land.

Ik ga niet helemaal uit mijn naad voor Strasburg. Begrijp het goed het was geweldig maar ik krijg bij grote steden toch altijd een beetje jeukerig gevoel. De oude binnenstad heeft veel vakwerkhuizen, waar ik zo wie zo al weg van ben, er staan veel laat gotische gebouwen die het bezichtigen waard zijn maar die dan ook weer heel veel publiek trekken. Voorbeeld hiervan is de kathedraal. Eerst even via het net een kaartje kopen en dan een uurtje in de rij met je elektronische kaartje. Vanbinnen heb ik hem dus niet gezien en van buiten is hij mij te druk. Qua bouw. Teveel waterspuwers, teveel beeldjes, teveel tierelantijntjes. Te druk dus.
Op een van de foto’s staat ook en stalen draaibrug. Volgens de beschrijving was deze brug vroeger compleet uit hout gesneden. Dus het is het net weer niet helemaal.

Er is heel veel historie in Strasbourg en als je in de buurt bent zeker een bezoek waard. Omrijden zou ik niet doen. Na zo’n kilometertje of vier en evenzovele uren was ik er dan ook wel weer klaar mee en mijn benen ook trouwens. Wel erg lekker geluncht in één van de kleine straatjes en gezorgd dat ik €2,50 in mijn zak had voor de bus.

Terug bij Campert blijkt dat ik nog redelijk geluk heb gehad met het weer. In de stad was het bewolkt, af en toe wat gespetter en af en toe wat zon. Gezien het N.A.P in mijn Crock’s, die ik buiten had laten staan, is hier aanzienlijk wat meer water naar beneden gekomen.

Voor wat betreft dat gesnotter. Ik ben twee pakjes zakdoekjes verder. Ik heb ooit eens iets gehoord van een berkenbomenallergie en daar heb ik er vier van in mijn voortuin staan. Ik hoop dat dat het is.

Ben er nog niet uit. Morgen verder of een dagje rust. Het zou mooi weer worden maar ik heb een beetje een déjá vu van dat morgen wordt het beter.

Morgen ga ik beslissen en dan weten jullie het ook

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur