Het is nog even zoeken naar het juiste ritme. We hadden de wekker op 07.30 gezet. Dan hadden we nog even de tijd om het ochtend ritueel af te werken. Het is er niet van gekomen. Om de één of andere reden horen we hier de wekker niet. Nou ja. We zijn op vakantie en niet op de vlucht. Wel alles netjes afgewerkt en weer onderweg naar het volgende schiereiland. Althans, voor ongeveer 2 kilometer. Toen stonden we al weer stil voor een full Irish breakfast. Nou ja. Voor mij een half full. Ik hou niet zo van black pudding en portobello op mijn nuchtere maag. Ook niet op een volle trouwens. Ik heb hier het landelijke brouwsel getankt.

We zijn redelijk snel aangekomen op The Ring of Kerry. Het is wel bijzonder dat het ene schiereiland zo compleet anders is dan het andere. De bergen zijn hier ook maar dan weidser, ruimer, meer dominant. Weet ook niet precies hoe ik dat moet omschrijven maar het is niet zo scherp. Alles is bedekt met groen met zo hier en daar een rotsblokje. Wat ook opvalt en wat ik niet begrijp is dat op dit schiereiland de toeristen met busladingen worden aangevoerd. Wat ik me dan afvraag is waarom hier wel en hemelsbreed 20 kilometer terug niet. Het is daar zeker net zo mooi. Iets meer Rododendrons misschien.

Als je drie schiereilanden gedaan hebt waar alles rustig en stil is en je komt op een schiereiland waar het toerisme hoogtij viert is dat dan eigenlijk ook wel weer leuk. Een beetje leven in de brouwerij vrolijkt de zaak weer een beetje op. Een oude man met een geit heeft het goed door. Voor een euri mag je een foto maken. Prijsvraag voor de koelkast in dit blog is dan ook “Wie is de geit”?

Voor een trouwe vriend/volger hebben we op zijn nadrukkelijke verzoek nog een abbey bezocht. Wat er van over is althans. Zoals 85% van alle abbeys in Ierland is er weinig van Ballinskelligs Abbey over. Eerlijk gevecht brengt dat dan ook wel weer de mystiek met zich mee. Het is overladen met Keltische kruisen en grafstenen die de meest dramatische familiegeschiedenissen met zich meedragen. De harde oceaanwind die fluitend door de ruïne blaast wakkerd dat gevoel alleen nog maar aan.

We hebben een prachtig plaatsje op de nieuwe camping. Aan een baai van de oceaan. Mooi open met een uitzicht op een paar van de vele eilanden in dit gebied. Meer open betekend dan ook meer wind en die is vandaag samen met het zonnetje nadrukkelijk aanwezig.

Morgen gaan we een eilandtour doen. Valentia Island. We kunnen er komen via een brug. Wat mij dan weer op de tweede vraag van de prijsvraag in dit blog brengt. Is een eiland dat met een brug verbonden is met het vasteland nog een eiland of een schiereiland?

Tot morgen.

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur