Hallo lieve vrienden en volgers. Daaaaaarrrrrr is ie weer. Jullie hebben me gemist denk ik. Ik jullie zeker. En jullie kunnen je natuurlijk afvragen, welke zot gaat er met dit weer nu in een camper en op een camping staan. Ik dus. Als je op het weer moet gaan zitten wachten kom je nergens meer. Campert heeft voor maanden in de stalling gestaan en in maart is hij dan weer aan de beurt voor de jaarlijkse keuring. Voor die keuring is hij weer met vlag en wimpel geslaagd. Nieuwe bandjes eronder, verse olie en filters en dus klaar voor vertrek. En ook ik heb dan altijd moeite om hem weer terug te brengen naar de stalling. Lekker voor de deur, rustig aan alles weer ingeruimd, opgebouwd en bijgevuld. Dan is het nu tijd om alles weer uit te proberen, te testen en, niet onbelangrijk te testen of ik alles heb. De wijn is er in ieder geval. Heb vandaag de laatste puntjes op de laatste iiiiii’s gezet en ben aan de reis begonnen. Was wel even doortrappen vandaag. Maar ik heb het gehaald. Ik sta nu een goede vijf en een halve kilometer van huis op camping de Oude Maas is Barendrecht. Regen klettert op mijn dak, de kachel staat te snorren en de vloerverwarming brand om mijn voetjes warm te houden. Soms heb ik het idee om de weinige hersencellen die nog heb bezig laat zijn met de verkeerde dingen. In de regen, in de kou op, pak em beet, 10 vierkante meter, vijf en een halve kilometer van een huis waar alles op en aan zit. Maar goed. Het bloed kruipt waar dat niet zou moeten.
Op een enkel dingetje na, die ik alweer doorgegeven heb aan mijn meisie en die komt dat morgen dan braaf brengen, ben ik geloof ik aardig gesetteld.

Ik ben nog niet echt, echt onderweg. Het is een beetje zo van een paar dagen weg. Een paar dagen thuis. Ik ga jullie dus niet dagelijks lastig vallen maar zo af en toe even een update. Even warm draaien zal ik maar zeggen. Maar na 8 maart gaan we een beetje serieus bezig zijn. Met als hoogtepunt het aftrap weekend van 12 tot en met 14 april voor alle Bürstner eigenaren.

Daarna ga ik aan het grote plan beginnen. Waar ken ik dat van? Ik ga nog niet teveel tipjes van te veel sluiers oplichten maar het ziet er globaal zo uit.

Van hier. Luxemburg, Frankrijk. Doorsteken naar Italië. In Napoli pik ik mijn meisie op. Samen het uiterste zuiden van Italië onveilig maken. Daarna gaat mijn meisie weer naar huis en kom ik via de andere kan van Italië weer langzaam naar huis.

Heb er zin an. Kijk er naar uit. Maar voorlopig zit ik te rillen in mijn tuigie.

Vandaag maar 2 foto’s. Zelf in de regen voor een ver weg zonnetje.

Tot. ????

Geschreven door Camperavontuur