Ik loop gearmd met een kater voorop. Daarachter twee konijnen met een trechter op hun kop 🎶. Hoe een liedje van 57 jaar geleden toch weer gelijk je brein binnendringt zodra je jezelf in dit landschap begeeft.
Afgelopen weekend zijn we rustig geweest. Ik heb me vrijdag gemeld op de Munnikerheide, daar waar het met een tent ooit begonnen is, en dat voelt zo langzaam als thuiskomen. ´S avonds is mijn meisie gekomen en we hebben het weekend ingeluid met een etentje bij de Texas Grill in Traaie (Terhijde). Volgens de posters zou daar een life optreden zijn van mijn geliefde country muziek. Jammer dat die muziek dan gelijk allemaal weer zo snoeihard is. We zijn dus lekker buiten gaan zitten buiten het bereik van de luidsprekers. Zal wel iets met leeftijd te maken hebben. We wordend oud. Wel lekker gegeten. Eens een keer zo’n nietszeggende hamburger of spareribs is op zijn tijd best lekker.
Zaterdag lekker een wandeling gemaakt langs het Markkanaal om daarna neer te storten bij de plaatselijke pannenkoekzaak. Ook weer zo’n simpel gerecht waarvan ik persoonlijk denk dat je dat wat vaker zou moeten doen. Simpel, in alle smaken te verkrijgen, warm, goedkoop en buik vol.
We hadden ´s avonds nog naar het Waallandfestival kunnen gaan maar alleen de gedachten aan zuipende boeren, keiharde muziek waarvan je gebit begint te rammelen en flitsende lichten heeft ons doen besluiten om maar rustig voor Campert een wijntje te drinken met een Pepsel en een zelf gefabriceerd stoofpotje. We zijn niet meer zo wild. Vroeger kon ik ervan genieten als de basbox zo hard stond dat op elk knooppunt van je geraamte de botten rammelden. Zoals al eerder gezegd. We worden oud.
Zondag was een feest. We zijn beide vol overgave zo lui geweest dat je je er eigenlijk voor zou moeten schamen. In mijn hele 2.5 jarige pensioen ben ik nog niet zo lui geweest. Oké. Ik heb een brunchje gemaakt, eitjes gekookt en broodjes gebakken. Maar dat was het dan wel zo’n beetje. En jezelf dan ook nog voldaan voelen. Schaamteloos!
Zondag is dan ook weer de dag dat mijn meisie naar huis gaat. Was een lekker weekend en ik heb mezelf ‘s avonds tevreden gesteld met een prefab maaltijd van de Jumbo.
Had mijn meisie al zo lang niet gezien dat ik besloten heb om eens naar huis te gaan. Oh nee. Dat lieg ik dan weer. Had ze gisteren nog gezien. Maar het kwam toevallig wel mooi uit. Mijn wasmand was vol dus die heb ik even afgegeven een paar boodschappies gedaan en nu sta ik dus onder de groene hemel in de blauwe zon. Ben aangenaam verrast over dit plaatsje. Het is allemaal redelijk gedateerd en je moet met sanitair en afwas enzo een beetje creatief zijn maar we praten en we zingen allemaal want daar achter de hoge bergen ligt het land van Maas en Waal.
Ik ben hier terecht gekomen met een reden. Zoals ik al eerder heb vermeld in één van de eerdere blog’s is de hordeur kapot en die gaat morgen gerepareerd worden. Hoop ik. Dan ben ik eindelijk eens van dat FranBauwerarmoezigeunergordijn af. Gedemonteerd heb ik hem al en ik ga morgen te voet dat raamwerk afleveren. Daarna heb ik nog een Elfstedentocht af te maken en ga ik eens een trouwe vriend/volger lastig vallen op camping de Moesberg geloof ik.
Ben gelukkig aan de koning van Spanje ontsnapt. Het leed is geleden en de horizon schijnt. Nog genoeg te beleven.
Het land van Maas en Waal.
🚐💨
Geschreven door Camperavontuur