Hallöööö lieve vrienden en volgers. Ik ben er weer. Ik was er eigenlijk sinds donderdag alweer maar er moet wel iets te melden zijn en dat was er niet zoveel.

Behalve dat we dit weekend een aftrapweekend hadden voor al die gelijkgezinde die dan ook nog een camper hadden van het merk Bürstner en dat blijken er nog wel behoorlijk veel te zijn. Toen ik hier donderdagavond aan kwam had ik nog zo mijn bedenkingen. Ik stond zielig en alleen op een heel groot leeg veld. Maar lopende de vrijdag en zaterdagochtend druppelde er toch het een en ander binnen. Of eigenlijk was het een redelijke stroom van allerliefste verschillende soorten campers van hetzelfde merk. Echter maar twee die er echt het zelfde uitzien. Broer en zus zal ik maar zeggen. En hieruit concludeer ik dat kwaliteit maar in beperkte mate voorkomt.

En behalve dat het een goed georganiseerd weekend was met allemaal verschillende dingen waar je wel of niet aan deel kon nemen. Persoonlijk ben ik niet zo van de gezamenlijke doen dingen maar het geheel leek wel een beetje op “We zijn er bijna” en daar ben ik dan wel weer fan van. Ik miste alleen de Petanque (Jeu de boules) competitie een beetje. En ik had er nog wel speciaal van die touwtjes met magneetjes voor gekocht. Een soort van niet meer hoeven te bukken om je ballen op te pakken systeem. Jammer maar ze gaan nog gebruikt worden.

En behalve dat ik echt heb genoten van de variatie van verschillende soorten mensen waar je mee in contact komt. Dat is enorm goed om van je schaamte af te komen. Want als je denkt dat je de enige sukkel bent die zich buiten zijn eigen camper heeft gesloten heb je het mis. Er zijn veel meer van die gelijk denkende sukkels die hetzelfde is overkomen dan je denkt. Even schoot mij de gedachte binnen dat we een bijeenkomst van de sukkelvereniging hadden. Maar bij nader inzien zijn het gewoon dezelfde dingen die meer mensen overkomen. Dus niks sukkels. Gewoon pech.

En behalve dat ik zonder competitie de gewoon de oppersukkel ben. Als er een prijs voor zou zijn stond ik boven op het podium. Ik heb namelijk kans gezien om mezelf binnen anderhalve week twee keer buiten te sluiten. Tijdens het op slot draaien van de camper is er in het slot schijnbaar iets afgebroken. Resultaat, je komt lekker nie meer binnen nie. Je doet natuurlijk altijd je best om te voorkomen dat je camper in het dieven circuit terecht komt. Maar er komt een moment dat je hem zelf ook niet meer kan pikken. En dan komt er een moment van opwinding zal ik maar zeggen. Er staan ineens allemaal camperaars voor je klaar die allemaal veel handiger zijn dan je denkt. Die hebben samen de camper sneller open als dat de ANWB zich kan melden. En die was er toch in 20 minuten. En dat zijn toch allemaal mensen met een camper die een respectabele baan hebben in onze samenleving met als bijbaan, inbreken zonder schade, dat moet een gat in de markt zijn. Ik spreek bij deze mijn dank uit voor de vindingrijkheid van deze mede camperaars.

En behalve dat mijn meisie mij weer heeft vergezeld dit weekend. Dat is toch een soort kers op de taart.

En behalve dat we de laatste avond gezamenlijk chinees hebben gegeten. Buiten het feit dat ik daar een liefhebber van ben is het toch gewoon gezellig om gezamenlijk een hapje te doen in een verzengende herrietempel.

Alles bij elkaar. Top weekend. Top mensen.

En behalve een opmerking van huishoudelijke aard. Ik vertrek vervroegd naar het zuiden. De voorspellingen voor het weer de komende tijd in weer ruk. EN IK BEN ZO VERSCHRIKKELIJK KLAAR MET DAT KUTWEER.

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur