Gisteren was weer zo’n reisdag. Alleen had ik niet verwacht dat er op die reis dagen ook nog van alles mis kan gaan. Om te beginnen had ik het aantal kilometers dat ik me moest verplaatsen compleet verkeerd ingeschat. Ik wilde perse een bepaald gebied in Luxemburg zien en an dat mooie plaatsje in Limburg ben ik gelijk doorgereden naar de camping die ik op het oog had in Luxemburg. Dat waren wel een hele 235 km. Dat is voor een pensionado gewoon teveel. Vroeger trok ik daar mijn neus voor op maar tegenwoordig heb ik daar de kracht niet meer voor. En al helemaal niet als Campert begint te jammeren dat de diesel bijna op is. Ik wilde Luxemburg nog halen. Dat scheelt 30 cent op een liter maar als er lampjes gaan branden en toeters en bellen beginnen af te gaan kan ik enige nervositeit toch niet onderdrukken. Dan blijkt bij aankomst bij de beoogde camping ook nog dat ze helemaal vol zitten. Dan moet je dus op zoek naar een andere camping met de laatste 2 liter brandstof. Nou is dat allemaal goed gekomen maar wel met het zweet in mijn naad en onder mijn armen. Maar goed. Ik heb op tijd kunnen tanken en een best plaatsje gevonden. Maar wel Ganz Kaput.

Ik wilde speciaal naar deze omgeving omdat ze dit Klein Zwitserland noemen met bijzondere bergformaties. Omdat ik een andere camping heb moeten nemen lag dit gebied niet in de directe omgeving dus ik ben vanmorgen op de bus gestapt en heb me naar het plaatsje Berdorf laten brengen en aldaar ben ik mijn wandeling gestart. En dat is echt een bijzondere wandeling in een echt bijzonder gebied. Bijzondere rotsformaties, smalle doorgangen. Zo smal dat het een beetje passen en meten is met je rugzak. Ik was echt onder de indruk. Hier komen ook de voor en nadelen van het internet een beetje naar voren. Je kan met allerlei app’s prima zo’n route uitzoeken maar tussen de spleten, in de grotten en nauwe doorgangen heb je niet de beste ontvangst. Je zou bijna verdwalen. Dat je tijdens zo’n wandeling goed moet hydrateren is me duidelijk. Maar dat maken ze met dat nieuwe doppensysteem op die flesjes niet makkelijk. Je krijgt ze maar voor een kwart leeg. Genoten heb ik zeker maar makkelijk was het niet. Dit soort routes zijn verre van vlak en er zit nogal wat klim en klouterwerk in. En dan niet via paden met trapjes en leuningen maar meer van het is ongeveer die kant via steentjes en rotsen. Wel erg fijn dat het hier niet zo ontzettend druk is. In de spleten kan je elkaar niet passeren dus dat is wel lekker. Echt heel lang was de route niet maar door al dat klimmen en klauteren was is toch enigszins blij dat er op het eindpunt een terrasje tevoorschijn kwam. Ik heb mezelf verwend met een Radler en een Croque Monsieur althans wat ze er daar onder verstaan. Ik vond het meer een dubbele tosti met gesmolten kaas.
Busje terug genomen en nog even de berg op naar Campert. Lekker in mijn stoel Ganz Kaput zitten te zijn. Foto’s nog even nakijken en ik ben zo blij dat we niet meer de filmpjes hebben van 36 opnames. Weer veel te veel foto’s gemaakt. Maar ja. Het was ok wel erg mooi op een krappe 300 km van huis.

Een trouwe vriend volger heeft in een vorige blog nog aangegeven dat ik dit niet moet vergeten en daar nog naar toe moet gaan maar er blijven altijd weer ideeën liggen. Morgen ga ik weer op weg. Ik word volgende week vrijdag in Bestensee verwacht. 800 km. Kan in één dag maar ik doe het liever in 8.

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur