Aan alles is te merken dat de herfst eraan komt. Blaadjes en eikels vallen, voor het schrijven van dit blog zit ik dan ook binnen en overweeg zo het kacheltje maar even aan te zetten. Ik vind het altijd prettig om buiten aan het tafeltje, onder de luifel mijn blogje te doen maar het wordt kil in de avonduren. Heeft natuurlijk ook wat met leeftijd te maken. Je kan wat minder goed tegen de kou maar dat gaan we niet toegeven.
Vanmorgen fris en fruitig opgestaan en genoten van een zelf gemaakt ontbijtje. Daarna het rugzakje ingepakt en onderweg gegaan voor een lekkere boswandeling. Had toch nog wel steeds de waarschuwing van een goede vriend-volger in mijn achterhoofd dat ik op moest passen voordien wolvenroedels die hier rond zouden zwerven. Heb van alles gezien. Hinderlijke keffende keffertjes. Een ezel met puppy ogen maar geen wolven 🐺. Kan ik me voorstellen. Als je mij ziet zou ik ook een blokje omgaan.
Nog even over die hinderlijke keffende keffertjes. Ze zijn zo klein dat ze over elke boomstronk struikelen en de eigenaresses noemt ze dan ook nog Tarzan. En dat gaat als volgt:
Eigenaresse: Tarzan, stil en kom hier. Die meneer wil een foto maken.
Tarzan: Oh sorry. Dat had ik niet gezien. Echt?? Laat verder maar.
Heb in mijn leven veel bijzondere bomen gezien maar er stond er hier een die met stip op nummer één komt. Of eigenlijk twee. Er was er een waarbij ik dacht dat er een pony het pad overstak.
Heb vandaag echt mooie dingen gezien in ons kleine Nederland en dat op zo’n klein stukje. Een beeldentuin waarin sommige beelden je even stil laten staan en andere beelden waar je geen touw aan vast knoopt. Wel bijzonder. Heb de lunch genomen op Annas bank en ik bedank Anna hiervoor. Weet niet wie Anna is maar alle bankjes schijnen hier een naam te hebben en Anna was de gelukkige.
Bomenlanen die je doen denken aan een TV-serie en zo af en toe wordt het nog mul ook.
Was voor mijn doen best een redelijke afstand dus was ik blij om Campert weer te zien. Je wordt er niet jonger op. Heb nog even hat dak van Campert geïnspecteerd wan hij wordt gebombardeerd door de eikels. Maar er lijkt weinig aan de hand.
Op naar de Hollandse maaltijd. Pasta met gehaktsaus.
Het weer. Nha. Weet niet wat ik er van denken moet. Te warm voor een jas. Te koud voor een T-shirt. Te warm voorde kachel. Te koud om het niet te doen.
Morgen krijg ik familiebezoek dus het wordt nog even schrobben en poetsen. Je wild goed voor de dag komen.
Tot morgen.
🚐🚐💨💨
Geschreven door Camperavontuur