Vandaag heb ik Dokkum dus bezocht. En het is niet zo makkelijk om dit blog ergens mee te beginnen want Dokkum heeft veel te vertellen. Ik geloof niet dat ik eerder één van de elfsteden heb bezocht die zo’n rijke geschiedenis kent. Het eigenlijke Dokkum is niet zo groot. Het is zo’n typische oude stad met stadswallen in stervorm ter verdediging.

Ik ben vanmorgen begonnen met het wandelen rond de haven, nadat ik in het ochtendzonnetje met een kop koffie heb zitten genieten van al die pleziervaart die Dokkum in of uit wil. Ik geloof dat die arme brugwachter wel 10 keer in een uur de brug open en dicht heeft gedaan, en daar ben je even mee bezig want heel Dokkum is eigenlijk één grote haven die vol ligt van sloep tot kapitaal jacht en bij de meeste wappert fier de Friese vlag.

Om eerder gemaakte fouten niet te herhalen ben ik hierna naar de elfstedenfontein gewandeld zodat ik het niet zou vergeten. Het is één van de bijzonderste fonteinen die ik ooit heb gezien. Het is een ijsfontein. Afhankelijk van het weer zoals luchtvochtigheid, temperatuur, en neerslag vormen zich lagen ijs op de fontein. Raar 20° en ijs op de fontein. Hoe verzin je het. De bomen die rond de fontein staan kleuren in de herfst rood ter nagedachtenis aan Bonifatius en zijn volgelingen. En daar begint dan ook de geschiedenis van Dokkum.

In het jaar 754 gaat Bonifatius (Winfried heet hij eigenlijk) naar Dokkum om de Friezen te bekeren maar die willen dat helemaal niet en voordat hij kon vertellen hoe het moest was hij al op weg naar zijn verlosser om te vertellen dat de Friezen niet bekeerd wilden worden. Over hoe ze hem daar naar toe hebben gestuurd is nog enige discussie maar Dokkum was de plaats delict. Lang verhaal, kort.

In 1298 kreeg Dokkum stadsrechten. Ik hoop dat er niet teveel Friezen zijn dit dit lezen maar het is echt een beetje te klein om de naam stad te hebben. Ik durf dit te schrijven omdat de toenmalige admiraliteiten die hier zetel genomen hebben en er voor zorgden dat je jezelf goed gedraagde in Dokkum verhuisd zijn naar Harlingen en de straffen hier wat milder zijn geworden. In die tijd ging voor het minste geringste je kop eraf. Heb nu alleen nog wat striemen van de zweepslagen.

Het gaat wat ver om de hele geschiedenis van Dokkum hier uit te diepen maar het was een stad van belang in de vroege jaren. Ik geloof dat Dokkum nu hoofdzakelijk nog bekend is omdat hier het keerpunt van de Elfstedentocht is. En zittend bij dit keerpunt in het zonnetje op een rustig wiegend terrasje dat gebouwd is op een ponton prijs ik mezelf gelukkig dat ik doe wat ik doe en kan doen. In gedachte zie ik hier de schaatsers in barre weersomstandigheden hun stempel halen en omkeren. Terug, richting Leeuwarden. Ik heb ook mijn stempel gehaald en morgen ga ik terug, richting Leeuwarden. Het was prima weer vandaag.

Alles bij elkaar ben ik toch geen echte camperaar heb ik gezien. Buiten het feit dat je als camperaar schijnbaar een hond en kind moet hebben moet je ook een badjas hebben. In je badjas zonder niks dr onder naar de douche schijnt de trend te zijn. Ik heb geen badjas!

Op de terugweg nog even wat boodschappen gedaan en natuurlijk was mijn rugzak weer te klein.

Ook als het donker is is Dokkum mooi.

Tot morgen.

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur