Zittend op een bankje aan de Waddenpromenade met de striemende regen in mijn gezicht en kijkend naar de aankomende en vertrekkende schepen probeer ik voor het eerst in mijn leven het stukje oranjekoek te eten. Jammer. Er spoelt, door de regen, meer van weg dan dat ik kan eten en wat ik binnen krijg smaakt wat waterig. Oh nee. Ik heb het opgegeten in de camper en het smaakte heerlijk. Maar daarover later meer.

Vanmorgen eerst wat probleempjes op moeten lossen met de camping waar ik stond. Het plan was gerezen om een extra nachtje te blijven staan. Dus op weg met mijn rugzakje om gelijk even langs de receptie. Één nachtje erbij alstublieft. Dat kan wel maar dan moet u vijf plaatsjes opschuiven. Uw plaats is alweer vergeven. Oké. Maar er staat verder niemand op dat veld en dan moet ik alles afbreken en vijf plaatsjes verder weer opbouwen. Dat is jammer maar dat plaatsje is al besproken. En dan begint mijn dwarsheid weer boven te komen. Als ik moet gaan werken voor een extra nachtje wat €30 kost dan laat maar. Campert ingepakt en vertrokken. Ik heb Campert vijf km verder op een grote parkeerplaats gestald en ben alsnog mijn wandeling door Harlingen gaan maken.

Om niet dezelfde fout te maken ben ik eerst op zoek gegaan naar de fontein. En daar moet je echt wat voor doen. 800 meter over een pier en als je dan niet oplet ga je hem niet zien. Het is een walvis, half verstopt onder het water die om de 10 minuten water spuit. Hij beeld uit dat vroeger Harlingen gedeeltelijk van de walvisjacht bestond en dat er nu zoveel mogelijk wordt gedaan om hem te beschermen. Zij schijnen nogal eens gespot te worden in de Waddenzee.

Dat van die striemende regen is echt waar. Verscholen onder mijn paraplu, af en toe vastklemmend onder een arm om een foto te maken, wandel ik door de haven. Er ligt hier een complete verzameling van oude zeilboten. Volgens het bordje zelf het oudste jacht van Nederland. Uit 1580 geloof ik.

Harlingen zelf is leuk al moet je wel je best doen om daar een foto van te maken. De leuke straatjes staan vol met bomen en bomen van parasollen maar het is gelukt om er een paar te schieten. Vooral de Voorstraat is dicht bevolkt. Ik werd hier naartoe gestuurd door een vriend/volger. Bakkerij Elsinga. Voor de lekkerste oranjekoek van Friesland en omstreken. Ik heb me namens die vriend/volger gemeld. Ik kom voor de lekkerste oranjekoek en de groeten van ….. Sorry. We zijn gesloten! Oeps. Geintje. Hartelijk ontvangen door Jolanda en een stuk prima oranjekoek gekregen. Ik kon doen en laten wat ik wou maar ik mocht niet afrekenen. Heb voor de beleefdheid nog een halfje wit genomen. Of het de lekkerste oranjekoek is? Heb nog geen vergelijk maar van de vriendelijkheid en spontaniteit gaan ze het nergens meer winnen.

Terug bij Campert heb ik de lunch gedaan van mijn gratis stuk oranjekoek. In mijn idee smaakt het een beetje naar gevuld speculaas maar dan toch ook weer niet helemaal.

Sta nu in Herbajium. En zoals wel vaker. Nooit van gehoord maar een prima plek.

Morgen Franeker bezoeken. Weet nu al dat we het niet droog gaan houden maar het is maar water.

Tot morgen.

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur