Tis plussen en minnen vandaag. Vanmorgen nog heerlijk ontbeten en ons bezig gehouden met de sanitaire behoeftes in het Ötztal en aan de reis begonnen om ons langzaam maar zeker terug te werken naar het vertrouwde Nederland.
Op de reis zelf is niets aan te merken. Oostenrijk blijft een prachtig land. De route liep via het Imstal en over de Arlbergpass richting het plaatsje Au. Onze voorgenomen bestemming. Heellaas waren de camperplaatsjes daar uitverkocht en dan begint de zoektocht naar een ander bestemming. En in tegenstelling tot andere jaren was dat niet zo eenvoudig. Blijkbaar heeft iedereen de mogelijkheid aangegrepen om in dit jaar na alle Corona perikelen toch nog net even op reis te gaan of om de laatste mooie dagen van dit jaar nog even mee te nemen. De ene na de andere camping is uitgeboekt. Of je moet er genoegen mee nemen ergens op een berg te staan waar de komende drie dagen een motorcross wordt gehouden. Leek ons niet zo geschikt.
We zijn uiteindelijk beland op een camping in Dornbirn. Tis niet meer dan een brede gras strook naast de weg. Niet echt vervelend maar toch niet echt waar je lekker zit. We weten het dus nog niet. We zien morgen wel.
Zoals gezegd. Tis plussen en minnen. De reis was geweldig en heeft mijn meisie nog aardig wat anusknijp momentjes opgeleverd. De weg over de Arlbergpass is niet echt breed en je rijd zonder vangrail met behoorlijke dieptes aan de kant waar zij zit.
Overal kondigt de natuur de herfst aan en wij beginnen ook langzaam rijp te worden voor een winterslaap.
Geschreven door Camperavontuur