Gisteren het land der ontdekkingen verlaten. Jammer dat er een planning was gemaakt. Ik had daar nog wel een nachtje willen blijven. Fietstochten te over, Arnhem in de buurt en met een beetje goede wil was een bezoekje aan de Oosterburen ook nog mogelijk geweest. Er zijn in ieder geval reden genoeg om nog eens in die omgeving te gaan kijken. Maar ik had nog een schuld in te lossen en een afspraak met mijn meisie gemaakt. De afstand om hier naar toe te komen is voor haar goed te overbruggen. De vorige keer dat ik in ‘s-Hertogenbosch, ik heb vandaag geleerd dat die naam is vroeger is ontstaan door dat hier het bos van de Hertog was, gooide Poly roet in het eten. Vrienden en volgers hadden mij erop gewezen dat hier namelijk nog een bijzonder boottochten te maken was. Een rondvaart, wat uiteindelijk helemaal geen rondvaart was, door de Binnendieze. De schipper van het bootje waar wij met zijn meegevaren heeft het allemaal uitgelegd hoe dat ontstaan is en dat het vroeger een open riool is geweest maar om een complete geschiedenisles in het blog te gaan schrijven gaat misschien wat ver. Wat wel weer leuk is dat er hier ver in het verleden door de ijstijd veel zand is achtergelaten waaruit moeras is ontstaan. Zo’n moeras wordt hier dan Donk genoemd en die werden dan weer bewoond door kikkers, wat hier dan weer een Oetel wordt genoemd. Vandaar Oeteldonk. Het kan zijn dat het voorgaande niet helemaal klopt maar ik schrijf hier op wat de schipper ons verteld heeft.

Het was, zoals ons was voorspeld een prachtig toertje. We zijn begonnen op de Dommel waar we enige uitleg hebben gehad over de stadsmuren en het ecologische gebied dat daaraan grenst. Terugvarend over de Dommel komen we op een interessant punt uit. Aan het eind van de Dommel komen, waar de vesting in het midden op een eiland ligt, de Dommel, de Dieze, de Zuid Willemsvaart en de Aa allemaal bij elkaar. Leuk om te zien is hier dat mensen zo vindingrijk zijn. Een oude havenkraan als een B&B en drijvende kamers als hotelovernachtingen. Om het troosteloze van een haven nog wat meer kleur te geven hebben ze kunstenaars zich uit laten leven op oude silo’s.

Vanaf de Zuid Willemsvaart zijn we de Binnendieze in gevaren. Volgens de uitleg was die vroeger nog veel langer maar het grootste gedeelte is gedempt of dichtgeslibd. Gelukkig hebben ze er een behoorlijk deel van kunnen redden.

Verbaast waren we wel dat de schipper plotseling zij dat hier het einde van de tocht was. We waren op een compleet ander punt als waar we waren opgestapt en waar we de fietsen gestald hadden. Niet zo heel erg want ‘s-Hertogenbosch heeft genoeg uitnodigende terrasjes voor een versnapering. Maar het was druk. Heel druk. Markt, het festival van het levenslied en veel toeristen. We hebben dus de rust van de camping weer opgezocht.

Al met al. De aanbevelingen van vrienden/volgers is in dit geval niet slecht uitgepakt.

Morgen wordt een dagje bij Campert prutsen. Drie keer naar het bos van de Hertog is ook weer wat overdreven.

Volgende week zijn er weer wilde plannen.

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur