Echt blij met zoveel leuke reacties op het blog. Er was er zelfs eentje waarin er zoveel keer gezicht werd dat ik moest blijven bloggen dat als ik zoveel blogs zou maken als dat het woord gebruikt werd dat jullie tot aan het eind van het seizoen twee keer per dag een blog zouden hebben. Zo druk wordt het niet maar ik ga toch mijn best doen. Al heb ik nu even een dag gewacht met het schrijven van een daarvan. Vrijdagavond over de foodtruck. Zaterdagavond over de Chinees. Het leek mij beter om dat samen te vatten.

Dan het aftrappen. Ik be hier donderdagavond als een va de eerste al aangekomen en ik moet zeggen dat het erg leuk is om de gereserveerde veldjes langzaam te zien volstromen met allemaal van die Bürstnertjes. Er rijden wat van die doosjes van het gelijke merk in de rondte. Van buiten soms hetzelfde maar van binnen is er niet één gelijk. Voor ieder wat wils. En om een idee te geven hoe dat dan is heb ik Birdy weer eens uit de tas gehaald, hem de vrije vlucht gegeven en een paar foto’s van bovenaf gemaakt.

Vrijdagmorgen vroeg is ook mijn meisie gekomen en dat maakt het weekend alweer heel compleet. Met het volstromen zie je dan ook weer allerlei mensen die je vorig jaar ook al ontmoet hebt en dat geeft toch weer een beetje het gevoel van samenkomen.
De foodtruck van vrijdagavond was een leuke afwisseling. 1 foodtruck, 35 campers, met zeg maar gemiddeld 2 personen. Dat wordt even doorbakken voor dat meisje dat kwam aanrijden in een dikke V8 Chevrolet met aanhangwagen. De foodtruck. En doorgehakten werd er. En ik moet eerlijk zeggen. Ik ben best een snackliefhebber maar na een zak patat, kaassoufle, kroket, frikandel speciaal en een bamihapje ben ik er toch een beetje klaar mee. Wel leuk dat iedereen dan zijn tafel en stoel meesleept om gezellig met elkaar te eten. Alles bij elkaar krijgt het wel een hoog ‘we zijn er bijna’ gehalte maar daar hoef ik me dan niet meer voor op te geven. Scheelt weer een bom met duiten.

Zaterdag was een geweldige dag. De zon was ongenaakbaar en het was echt een dag om daar van te genieten. Hier en daar een praatje maken en zo af en toe eens lekker weg te zakken in je stoel in de zon. Er werd ook nog een demonstratie gegeven van de nieuwste generatie campers. Allemaal mooi maar, te duur, te gecompliceerd en te weinig meer te bieden van wat je toch al hebt Tijdens een van die activiteiten hoor ik ineens iemand achter me zeggen “Die camper vindt ik nou echt helemaal niet mooi”. Dat is bij mij tegen het zere been. Dus ik ben opgesprongen in de karate houding. Klaar om Campert te verdedigen. Maar het waren twee geweldige mensen die we vorig jaar tijdens het zelfde evenement hebben leren kennen. Ook echt twee van die ‘die Hard camperaars’ Ze hadden gezegd nog even langs te komen maar tussen zeggen en doen zit veel ruimte. Dat enkele wijntje tussendoor hebben we waargemaakt. Veel gelachen, veel ervaringen uitgewisseld. Alles bij elkaar, erg leuk. Alleen die opmerking tegen Campert bleef me dwars zitten. Dat ligt gevoelig. Dus ik heb de appelwijn uitgeschonken. Phuu. Ze hebben me trouwens nog wel een goede hint gegeven om het blog nog wat op te leuken. Het is nu nog een oude trip van daar naar hier maar ik blijf hem erbij houden.
‘S avonds weer het gebruikelijke Chinees buffet. Niks mis mee. Erg lekker en vooral door blijven eten.

Nu. Zondagavond, onder het schrijven van dit blog, realiseer ik me dat mijn meisie weer naar huis is, het veld weer leeg is en dat ik zielig en alleen weer achterblijf om de rest an Europa te ontdekken. Ik bedoel, ik hoef geen medelijden, maar het is een hard bestaan.

En oohh ja, JEWEETWEL, Ik hou ook van jou.

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur