Zoals al gemeld is op FB heb ik gisteren een vrije dag genomen. Zowel van het bloggen als van het rijden. Campert dus een dag op zijn plaats laten staan. We hadden een pracht van een camping met en pracht van een uitzicht en gewoon een dagje even uitzakken is ook onderdeel van vakantie. Niet dat er helemaal niets te doen valt, zo makkelijk is het nu ook weer niet, want het vuile moet eruit en het schone erin. Anki heeft de was weer gedaan en ik heb heel driftig overal aanwijzingen voor gegeven.
Tegen de avond nog wel een flinke wandeling gemaakt naar Cahersiveen voor een hapje eten. En zoals het in Ierland schijnbaar altijd gaat was het toch weer bijzonder. We zijn zomaar een plaatselijke pub binnengelopen, Craineens, omdat daar een Guinesstew werd aanbevolen. Nu heb ik dat gerecht zelf ook als eens geprobeerd maar de smaak van Guinness is zo overheersend bitter dat we daar niet echt van genoten hebben. Nou treft het dat de chef van dat kroegje in de leer is geweest bij onze eigen Johnny de Boer en die heeft me wat tips gegeven. Ben dus helemaal opgeladen om dat gerecht thuis nog eens te maken. Maar dat duurt nog even. Wat doet zo’n chef dan in Cahersiveen Mooi verhaal. Is chef geweest op de landgoederen van Stellenbosch. Heeft in Australië gewerkt en als hij de wereld zat is gaat hij cheffen in Carhersiveen.
Verder nog wat plaatjes genomen van de O’Connel church. De plaatselijke weldoener. Kerk van het heilige kruis. Heb er zo mijn gedachte over.

Vanmorgen weer lekker onderweg gegaan en we zijn aangekomen op Dingle. Het laatste schiereiland in de reeks. Nee. Niet die van Rijk en Johny “Hallo Dingel, Hallo Dangel waar is Flimflam”, als je dat nog weet wordt je echt oud, maar het is de naam van het eiland en de bijbehorende stad. Vanuit de stad Dingel hebben we een fantastische boottocht gemaakt. De wildlife Ecotour. En weer waren we verbaast hoe anders het is als je het natuurschoon van dit land vanaf zee bekijkt. Met de Lady Laura hebben we het ruime sop gekozen voor een 3 1/2 uur durende tocht en het is geen moment saai geweest. Eigenlijk meer indrukwekkend. Volgens de geologische onderzoeken zijn die kliffen hier 400.000.000 jaar geleden door vulkanisme uit de zeebodem opgerezen. En wij ons maar druk maken over tijd. Nog ouder dan de Alpen dus.
De foto’s van het eiland waarop de rustende zeehonden te zien zijn is “Great Blasket”. Hier zijn in 1952 de laatste 25 bewoners weggehaald omdat het niet levensvatbaar meer was. Het waren er 175 maar daar waren er al veel van vertrokken tijdens de hongersnood. Leuk feit is dan weer dat de mensen in die tijd al gemiddeld 90 jaar oud werden omdat het goede vissers en landbouwers waren. Dat geeft te denken.

Op de weg terug naar de haven nog een aantal dolfijnen gespot. Wat een geweldig spel is dat toch van die beesten. Ze laten zich eigenlijk niet zien behalve voor de boeg van het schip. Uit het zicht van de andere gasten maar wij als rokers hadden een speciaal privilege. Aan dek mocht niet gerookt worden maar we waren in de stuurhut van harte welkom om aan onze verslaving toe te geven. De kapitein en reisleider rookte ook. Dat kwam dus goed uit en ik denk dat ik de meeste dolfijnen gezien heb van allemaal. Zo heeft roken toch nog voordelen die ik niet had kunnen verzinnen.
Al met al een pracht van een dag en alle twee redelijk aangetikt door het zonnetje op dat bootje. Veel meer geluk met het weer kan je niet hebben en als ik de voorspellers moet geloven wordt het de rest van de week alleen maar beter.

Morgen de rest van het eiland ontdekken. Vanavond is kliekjesavond. We hebben nog wat restjes.

Tot morgen.

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur