Soms vraag ik met af wat ik mezelf aandoe maar daar kom ik later op terug.

Gisteren heb ik het dorp bezocht en ondanks dat het bekend staat als ‘toeristisch’ ben je er redelijk snel doorheen. Zeker als je er doorheen gaat met een boodschappenlijstje op zak. Er staan redelijk wat dure hotels, heeft een voetgangerszone en verder wat leuke winkeltjes waar ik niet zoveel te zoeken heb. Met uitzondering van de sigarettenkiosk in verband met het boodschappenlijstje. Verder zijn er nogal wat herdenkingsplaatsen ter nagedachtenis van wat er hier in de tweede Wereldoorlog is gebeurd. Clervaux lag eigenlijk in het middelpunt van het Ardennenoffensief wat er voor gezorgd heeft dat deze omgeving een grote gatenkaas was in die tijd. Mijn flauwe grap, in het vorige blog, over de Duitsers en hun putjes graven was dus compleet misplaatst. Één geluk. Ik heb het in mijn blog geschreven en dat lezen jullie en niet de mensen hier die het meegemaakt hebben. Al zullen er daar niet zoveel meer van zijn. Maar toch. Bij deze. Misplaatst en sorry. Het moet hier toen een hel geweest zijn.
Ik heb nog wel kunnen genieten van een leuk, klein Portugees winkeltje dat een Cortado verkoopt met een heerlijke Pastel de Nata. Het beste van twee werelden zal ik maar zeggen.

Inclusief gisteravond heb ik ook dit jaar voor het eerst het kacheltje aan gehad. Gisteravond was koud en vanmorgen is het lang koud en mistig gebleven. In de camper ben ik niet zo’n kachelstoker maar van morgen begon spontaan het snot uit mijn neus te lopen dus toch maar even stoken. Leuk weetje is dat ik dat nog steeds op dezelfde gasfles doe waar we in Ierland paniek over hadden dat we zonder gas zouden komen. En ik heb er al die tijd toch ook nog gewoon op gekookt, de koelkast op laten draaien en nu dus kachel. Rond een uur of elf heeft de zon gedaan wat hij doen moet. Warmte geven en zorgen dat die mist vertrekt. Dat is hem goed gelukt. Dus ik heb mijn rugzak gepakt. Boterhammetjes gesmeerd en op weg gegaan voor een lekkere wandeling. En dan kom ik even terug bij de eerste zin. In de routebeschrijving had ik ook wel gezien dat er wat hoogtemeters in zaten. Maar waarom moet dat via de kortste weg? En waarom moeten er overal van die rare ufolandingsplaatsen zijn?
Mijn tocht heeft me langs alle bezienswaardigheden van Clervaux gevoerd en ik ben er nu ook achter waarom het hier op gezette tijden zo’n klokgalmgala is. Als de grote kerk begint te bellen gaat het kleine kerkje ook bellen en de Benedictijnen laten dat niet op zich zitten dus die gaan nog harderder bellen. Als je het Benedictijnen klooster wilt bezoeken zal je de weg omhoog moeten ondergaan. Het staat nu eenmaal boven op een berg. Maar het was de moeite waard en Benedictijnen zouden geen Benedictijnen zijn als ze geen bier zouden brouwen. Jammer dat je de binnenkant van het klooster niet kan bezoeken. Kan wel, maar dan moet je er blijven. En dat gaat me net iets te ver. Ik drink geen bier.
Ik heb ook nog wat geleerd waar ik echt nog nooit van gehoord had. De ‘Klöppelkrieg’. Dat was een boerenopstand in 1798. Tegen de Franse overheersing. Dat blijkt ook in België en Nederland plaatsgevonden te hebben. Ik heb gehoord dat je daar excuses en schadevergoeding voor kan krijgen.

De bomen willen nog niet echt verkleuren maar er zijn tekenen dat de herfst eraan komt. Of het zijn illegale kabouter optrekjes. Ik denk de herfst.

Wat omhoog gaat moet ook weer naar beneden en ik ben dus weer terug bij Campert. Moe maar voldaan. Mijn knieën, kuiten en bovenbenen doen zeer maar gelukkig schrijf ik het blog met mijn handen.

Vanavond speelt mijn cluppie en ik vrees met zeer grote vrezen. Maar ik ga er toch maar even voor zitten.

Morgen weet ik nog niet helemaal maar als ik er achter ben laat ik het jullie ook weten.

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur