Vanmorgen de spullen al op tijd opgeborgen en vertrokken van de camping. We hadden een aardig ritje voor de boeg en we wilden onderweg ook nog wat zien. Met opzet niet ontbeten omdat we van mening waren dat we onderweg best nog wel wat leuks zouden tegenkomen. Dat was een zware vergissing. De hel is losgebroken hier in het westen van Ierland. Dat het wat drukker zou worden met het lange vrije weekend, Bank Holiday Weekend noemen ze dat hier, hadden we wel verwacht maar dat dat zou resulteren in een complete leegloop van het oosten van Ierland hadden we niet op gerekend. Daarbij opgeteld de buitenlandse toeristen en jullie kunnen je misschien voorstellen wat hier loos is. Plaatsjes met leuke tentjes om een ontbijtje te doen waren er genoeg maar alle plekjes of parkeerplaatsen waar je een moment Campert neer kan zetten waren overladen, vol. Gelukkig hebben we in Liscannor aan een nostalgisch haventje een plekje gevonden waar we op ons gemak een bobo uit eigen voorraad hebben gegeten.
De volgende stop waren de cliffs of Moher. Die hadden we voor deze reis echt op de bucketlist staan en die kunnen er om twee reden direct weer vanaf gestreept worden. Eerste reden is dat we het nu gezien hebben en tweede reden is dat ze er één groot commerciële bende van gemaakt hebben. We zijn hier een jaar of 20 terug ook al eens geweest en ik kan jullie vertellen dat ze het goed verziekt hebben hier. Konden we toen ons vervoermiddel nog gewoon op een parkeerplaatsen zetten, konden we nu ook, alleen moet je daar dan wel €22 voor betalen. Konden we toen tot aan het randje van de cliffs kruipen (eerste foto van de cliffs), kom je er nu niet eens meer in de beurt. Kon je toen op je gemak een fotootje maken, sta je nu in de rij tot je aan de buurt bent en je moet geluk hebben als je er dan eentje kan maken zonder iemand erop want ze worden hier aangevoerd met busladingen tegelijk. Uitgestippelde fotopunten, commerciële winkeltjes waar ze je voor een t-shirt een poot uitdraaien te over.
Het natuurschoon van de cliffs heeft hierdoor natuurlijk niets ingeboet maar fotootje maken en vlug weer wegwezen is het devies. Zo jammer en wat al die toeristen dan weer niet begrijpen is dat dit niet de enig cliffs van Ierland zijn waar je billenknijpend aan het randje staat.
Aangekomen op onze noodoplossing voor het weekend blijkt het toch, zoals het hoort in Ierland, allemaal weer een beetje anders te zijn. De B&B is in feite een AirB&B. Dat houdt in dat Anki nu bezig is met het bereiden van een heerlijke Chicken Tonight maaltijd en dat we nog even wat moeten verzinnen voor de breakfast die we dachten te krijgen maar dus nie krijgen nie.
Staat wel stoer. En bonk van een camper naast een bonk van een huis. We zitten nu nog in de camper en hebben het prima naar ons zin. En daar gaat het om.
Nog even een opmerking van huishoudelijke aard. Ik kan jullie met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid melden dat er morgen geen blog komt. We zijn dan 19 jaar getrouwd en gaan dat vieren en ik ga er van uit dat ik nadien niet meer zo’n zin heb.
Dus tot overmorgen.
🚐💨🥳
Geschreven door Camperavontuur