Zo langzaam begint deze week een beetje op een werkweek te lijken. Dat komt ook een beetje door het weer. Als het buiten koud en nat is wil je ook niet naar buiten en dan blijven allerlei klusjes hangen. Gisteren stond ik nog in Groningen. Je moet daar eigenlijk om een uur of 11 vertrokken zijn. Maar het was zo nat en koud dat ik zelfs het loskoppelen van de stroomaansluiting niet op kon brengen. Nou stond ik ook niemand in de weg want er zijn niet zoveel van die zotten die met deze omstandigheden op vrijwillige basis op een camping gaan staan. Ik werd er nog door een vriend/volger op gewezen dat Bourtange erg leuk is. Dat stond ook op mijn lijstje maar met dit weer kan ik me leuk anders voorstellen. Het blijft dus nog even op mijn lijstje. Komt goed. Omdat ik die ochtend van plan was om op tijd te vertrekken zag ik het nut van de kachel aan zetten niet zo. Voor die anderhalf uur is dat niet nodig. Dacht ik. Omdat het drie uur heeft geduurd voordat het droog was was ik dus compleet verkleumd toen ik alles in orde ging maken voor vertrek. Motor aan, kachel op maximaal en op naar de supermarkt. Het was gewoon een genot om daar even binnen te zijn.

Na de boodschappen mijn weg vervolgd naar onze oosterburen. Ze hebben in Duitsland ook zo’n systeem van overnachten bij de boer. Landvergenügen heet dat daar. Ik ben terecht gekomen op een boeren hof omringt door de kippen en de Alpaca’s, Aplaca’s, Apica’s. Hoe ze ook mogen heten en ze zien er best leuk eigenwijs uit. Al kan ik me niet onttrekken aan het gevoel dat ik begluurd wordt.
Vanmorgen werd ik overvallen doo een zonnetje. Ik kon het bijna niet geloven. Even dacht ik dat ik in de nacht was heen gegaan en dat ik mijn leven lang toch ongelijk had gehad. Maar dan zouden al die kippen en die vriendelijke beesten met die lange nek me gevolgd moeten zijn en dat lijkt me sterk.
Ik had een druk programma vandaag. Boodschappen doen, alweer? Ja alweer. Als ik me richting Duitsland begeef krijg ik namelijk altijd een boodschappenbriefje van mijn meisie mee. Maar de zon heeft me verleid en ik heb me eerst ruimschoots te goed gedaan aan het bijtanken van vitamine D, een broodje met koffie in de zon en even zomaar niks in het zonnetje. Gezien de voorspellingen is het ook weer snel voorbij dus alle andere zaken moesten maar een wachten.

Na de boodschappen getankt. Gelijk getankt. Stuk goedkoper dan in Nederland. Niet genoeg om om te rijden, maar als je er toch bent. En weer doooooorrrrrr naar de campingzaak der campingzaken. Oberlink. Ik moest dat kapotte slot nog vervangen en als je daar bent kan je het niet laten om ook nog wat zinloze dingetjes te kopen waar je niets an hebt maar die misschien wel handig zijn. Zoals een slang met een verloop. Zodat je niet morst als je vers water staat te gieteren. Een dubbele waterpas. Zodat je in één oogopslag kan zien of je in beide richtingen waterpas staat. En ik hoor jullie zeggen “Je staat niet waterpas”. Klopt. Maar als ik een glas wijn inschenk loopt tie niet over en je moet ook niet te krap kijken.

Ik sta nu in Steenderen. Dörp van niks dus lekker rustig. Al krijg ik hier wel het idee van een Nederlandse verjaardag. Allemaal in een kringetje met de tafel in het midden. Ik mis alleen de wijn en de blokjes kaas.

Nog wel erg leuke reacties gehad op het vorige blog. Mijn dank daarvoor. Ben blij dat het in Limburg ook regent, dan voel ik me niet zo alleen. De eierballen smaken prima maar ze lijken me lekkerder gefrituurd dan uit de fryer.
En dan nog even die wielmoeren. Ik ben altijd bang dat ik zelf wat verprutst heb maar het lijkt me toch dat als je ze vastzet met de momentsleutel dat dit niet gebeurt.

Morgen verder. En ik concentreer me maar op de reis naar het zuiden volgende week.

🚐💨🥚

Geschreven door Camperavontuur