Heb ik in het begin van mijn reis nog een beetje gemopperd over de vele regen en de kou ben ik nu blij met elk stootje wind, een verduisterend wolkje of een paar minuutjes in een koele supermarkt. Ik ga er verder niet over klagen maar ik wil alleen maar even aangeven hoe het weer hier op dit moment is.

Vanmorgen hebben we het wijndomein weer op tijd verlaten voor het volgende adres. Nog wel een toeristisch bezoekje gebracht aan Castel del Monte. Een enorme stenen bonk boven op een berg. Werd gebouwd in 1240 in opdracht van keizer Frederik II. Koning van een deel van Duitsland, Sicilië en Jeruzalem. Hoe krijg je het bij elkaar verzonnen. Een behoorlijk wetenschappelijk mannetje dat 8 talen sprak en goed was voor zijn volk. Zo vond je er in die tijd niet veel.
Gezien het weer hebben we het op een toeristische manier aangepakt. Met Campert naar de parkeerplaats, kopje koffie met een versnapering en met het busje verder omhoog naar het kasteel. Zo weinig mogelijk bewegen dus. Dat kasteel is werkelijk een kolossaal gebeuren. Het straalt macht, kracht en robuustheid uit. Gebouwd in een perfecte achthoek en zo staat het er al 784 jaar. Alles zeer interessant. Een stuk geschiedenis.

Hierna hebben we een zeer mooie route gereden naar weer een ander gedeelte van Italië. Apulië als ik me niet vergis. Van de Middellandse zee naar de Adriatische zee. Een grote stap maar een kleine afstand voor Campert. En wat een mooie kust is dat hier. Op sommige momenten krijg je het idee an de White cliffs of Dover. Steil opreizend uit een diep blauwe zee. Door de aanwezigheid van zandstranden is het hier dan ook wel weer een toeristenparadijs. Onafzienbare rijen parasolletjes. Schreeuwende borden. Kom hier, kom hier!!!! Het is het één na het andere vakantiepark, bungalowpark of Campingpark. Wel raar dat alles nog grotendeels leeg is. Oké. Het is het seizoen nog niet. Maar zo leeg. Als de Italianen straks zelf op vakantie gaan zal he wel een ander verhaal zijn. En ze hebben hier iets met kwallen.

Wel weer een pracht van een camperplaats gevonden. Vlak bij Vieste. Een uitgelezen plaatsje om een paar dagen pas op de plaats te maken. Als je een paar nachten gestaan hebt zonder voorzieningen wordt het weer ens tijd om een beetje zelfonderhoud en camperonderhoud te doen. Bij dat camperonderhoud hoort ook het wc-potje. Maar als je denkt om dat even te gaan legen wordt dat discreet uit je handen getrokken en wordt dat voor je gedaan. Het is dat we de camper zelf net gewassen hebben, hij is nog nooit zo vies geweest aan de buitenkant, anders had ik hem mijn borstel even gegeven.

Het is niet dat we helemaal niks uitgevoerd hebben. Anki had nog zwemmen in zee op haar bucket list staan en ik het eten van een pizza Calzone. Beide zijn gisteren getackeld bij een schitterende zonsondergang. De was hangt weer te wapperen, alles is weer op orde dus we zijn blije eieren.

Vandaag nog wel een bezoek gebracht aan Vieste. Zeker het oude gedeelte mag er zijn. Van oorsprong Grieks en gelegen op het oostelijkste puntje van het schiereiland Gargano. Het middeleeuwse centrum lig er nog prima bij. Smalle steegjes, kleine straatjes, leuke pleintjes en vooral veel trappen. In één van die kleine steegjes hebben we de brunch gedaan. Ik was alweer een blij ei met een voor mij compleet nieuw gerecht. Iets van eieren, met tomaatjes en groente in een heerlijke saus. Tomatensaus in Italië is vele malen lekerderder dan wat wij als tomatensaus zien. Anki had de gevulde mosselen. Ook gevuld met eieren. Al was Anki iets minder een blij ei dan ik was. Lekker maar niet top. Die mosselen verzieken ook altijd alles.

Morgen gaan we weer verder en ik begin een beetje te panikeren. Anki vindt namelijk elk adres leuk en wil meestal een nachtje extra blijven staan. Ik weet nu al een beetje waar het op uit gaat draaien. Kilometervreter!!!

Het is nu, zonder zon, wel erg warm. Zo’n drukkende, vochtige warmte die je dwingt om niet te bewegen en goed te hydrateren. PROOSTERTJE.

🚐💨

Geschreven door Camperavontuur